این روز به یُمن زادروز بانوی نمونهی اسلام، فاطمه زهرا(س)، روز مادر نام گرفته است. بانویی که گل سرسبد تمام بانوان عالم است؛ تنها زنی که پدرش معصوم، شوهرش معصوم و خودش نیز معصوم بوده و پیامبر گرامی اسلام(ص) به او لقب «اُم ابیها» داده است، یعنی زنی که برای پدرش همچون مادر بود.
زندگی و سیرهی حضرت زهرا(س) به قدری آموزنده و جذاب است که هر زن آزادهای در جهان، او را چونان قدیسهای تحسین میکند؛ زنی که تولدش از دامن خدیجه کبری، همسر پیامبر گرامی اسلام(ص) و در کانون نخستین خانوادهی اسلامی با نغمههای آسمانی و تسبیح قدسیان همراه شد و شب میلادش را عرشیان به بانگ تکبیر و تسبیح جشن گرفتند و خداوند لقب «کوثر» به او عطا کرد. زیرا وی سرچشمهی تمام خوبیهای جهان است.
تولد این بانوی گرانقدر به ابتکار بنیانگذار جمهوری اسلامی، امام خمینی(ره) «روز زن و روز مادر» نام گرفت: «اگر روزی باید روز زن یا روز مادر باشد، چه روزی والاتر و افتخارآمیزتر از روز ولادت با سعادت فاطمه زهرا(س) است؛ زنی که افتخار خاندان وحی است و چون خورشیدی بر تارک اسلام عزیز میدرخشد.»
القاب حضرت زهرا سلام الله علیها
زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، مبارکه، بتول و …، از جمله القابی هستند که محدثان اسلامی، برای حضرت فاطمه (س)، دختر پیغمبر نوشته اند. از بین القاب حضرت فاطمه(س) لقب زهرا از شهرت بیشتری برخوردار است و گاه با او همراه می آید (فاطمه زهرا) و یا بصورت ترکیب عربی (فاطمهُ الزَّهراء). در واقع لقب زهرا از هر جهت برازنده این بانوست. حضرت فاطمه زهرا(س) چهره درخشان زن مسلمان، فروغ تابناک (تابان) معرفت و نمونه روشن پرهیزگاری و خداپرستی است.
جایگاه حضرت زهرا (س) نزد پیامبر(ص)
حضرت زهرا (س) را نزد پیامبر احترامى عظیم بود بسى فراتر از احترام پدرى به دخترش و این بگونه اى بود که حیرت دیگران را بر مى انگیخت پیامبر(ص) با آن همه شأن و عظمت دست دخترش را مى بوسید و به گفته عایشه هرگاه که فاطمه (س) بر پیامبر وارد مى شد رسول خدا به احترامش از جاى بر مى خاست و پیشانى او را مى بوسید. و یا در حین ورود از او جداً استقبال مى کرد و یا در حین خروج از محضرش مشایعتش مى فرمود.
در شأن وصف حضرت فاطمه (س) و در انتساب او بخودش پیامبر کلمات والا و عجیب بکار مى برد. گاهى مى فرمود فاطمه (س) یک شاخه گل است (ریحانه)؛ زمانى مى فرمود فاطمه (س) پاره تن من است (بضعه مِنّى)، و گاهى مى فرمود فاطمه (س) عزیزترین مردم به نزد من است.
گاهی نیز پیامبر اکرم(ص) درباره حضرت زهرا(س) مى فرمود هر که فاطمه (س) راشادان کند مرا شادان کرده است و هر که فاطمه (س) را بیازارد مرا آزرده است، با این اضافه که شادى و غضب من، یا محبت و آزارم، همانند محبت و آزار خداوند است، حتى در پاسخ به سؤال فاطمه (س) و على از پیامبر که کدام محبوبتر و عزیزترند فرمود فاطمه احبُّ الىَّ منک و انت یا علىُّ اعزّ علىّ منها. فاطمه (س) از تو نزد من محبوبتر است و تو اى على از فاطمه (س) نزد من عزیزتر هستی .