همانطور که اطلاع دارید حدود ۷۰ هزار مسجد در کشور وجود دارد و تقریبا ۴ هزار از این تعداد مساجد در استان خوزستان هستند، به طور میانگین مساحت زیربنا و محوطه مساجد اگر حدود ۵۰۰ متر باشد قریب دو میلیون مترمربع مسجد در استان داریم.
ـ اگر تعداد شرکت کنندگان در نماز جماعت مساجد را به طور متوسط هر مسجد حدود ۵۰ نفر در سطح روستا و قدری بیشتر در بعضی مساجد مهم شهرها درنظر بگیریم خوش بینانه نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر در نماز جماعات مساجد در سراسر روستاها و شهرهای خوزستان شرکت می کنند.
ـ طبق آمار ثبت احوال استان جمعیت بالای ۱۵ سال حدود ۳ میلیون و پانصد هزار نفر است که نسبت ۲۰۰ هزار نفر به جمعیت بالای ۱۵ سال حدود تقریبا ۵ درصد می باشد با احتساب اینکه دخترخانم ها زودتر به سن تکلیف می رسند اگر ترکیب سنی کسانی که در نمازجماعت مساجد شرکت می کنند را توجه کنیم بیش از ۳/۴ آنها میانسال به بالا هستند در نتیجه تعداد جوانان و نوجوانان شرکت کننده در مساجد آمار نگران کننده ای را به مسئولان ارایه می دهد.
ـ اگر باورها و اعتقادات یک فرد مسلمان را بخواهیم به کمیت دربیاوریم، حداقل یکی از شاخص ها برای سنجش باور مذهبی شرکت در نماز جماعت مساجد است که بسیار سفارش شده است.
وقتی نتوانیم جوانان را درست تغذیه فکری کنیم باید منتظر چنین مصییتی باشیم لازم است یک تحقیق میدانی از کم و کیف این موضوع با توجه به اهمیت آن صورت گیرد و دلایل عدم شرکت جوانان در مسجد مشخص شود.
اما آنچه آشکار است و بدون تحقیق میدانی می توان به آن دست یافت، فقدان کارآمدی و فقدان عمق و ژرفای استدلالهای مذهبی در تحلیل و تبیین مسائل مبتلا به کل کشور و دغدغه فکری جوانان توسط گویندگان در منابر و مساجد است و فقدان برنامه ریزی و عدم استفاده از این مکان بزرگ در کشور است و همچنین تک صدایی در دفاع از یک رویکرد و جریان سیاسی در مساجد می باشد.
اگر در مساجد جوانان می توانستند سئوالات خود را در تمام زمینه ها بدون محدودیت بپرسند و مسجد واقعا پناهگاهی برای رفع شبهه از اندیشه جوانان می بود، جوان رغبت می کرد و مسجد را کانونی برای نشر اندیشه های ناب اسلامی خود می دید، اما در حال حاضر نقدهای صریحی وارد است و برخی از مسجد مدافع یک رویکرد هستند و هیچ رویکرد دیگری از سیاست و مذهب را برنمی تابند که باعث دلزدگی نسل جوان شده است.
جالب است، روایت شده، پیامبر (ص) با چند نفر از اصحابش وارد مسجد شد، پیامبر رو کرد به چند نفر اصحاب که او را همراهی می کردند، در حالی که عده ای در مسجد به نماز ایستاده بودند و عده ای به دعا و عده ای به بحث و گفتگو، پیامبر فرمود به کدام گروه بپیوندیم، یاران که می دانستند نماز نورچشم پیامبر است گفتند یا پیامبر به آنهایی که نماز می خوانند، گفت نه به آنهایی که بحث و گفتگو می کنند، پیامبر یک ساعت تفکر و اندیشه کردن را برابر با ۷۰ سال عبادت می داند.
می دانیم که این رویکرد از مساجد رخت بربسته است، این پتانسیل و امکان عظیم عملا نادیده گرفته می شود و بهتر بگویم مسجد این رسالت خود در جذب جوانان را گم کرده است می پرسم حق این مساجد و این تریبونها در مساجد چیست،؟
آیا حق این مساجد ایمان بخشی، آگاهی و نجات این نسل در حد مقدورات خود نیست؟ آیا نباید این مساجد کانونی پرحرارت و پویا در تبیین مسائل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی باشند فردا از ما خواهند پرسید «ثم لتسئلن یومئذ عن النعیم» از نعمت ها از اینکه چگونه از این نعمت مسجد استفاده کردیم، آیا حق آن را ادا کردیم یا آن را ضایع نمودیم؟
همه اذعان داریم که مسجد دست دشمن نیست، به زعم ما فتنه گرها هم دستی در اداره هیچ مسجدی ندارند، هیچ گروه و جریانی هم در مسجد وجود ندارد!! پس مشکل چیست و مقصر کدام است؟!! حضرت آیت الله با یک نگاه مختصر از مساجد می توان به این مسئله بخوبی پی برد پس ایمان جوانان را دریابیم.
حسین ملک خدائی فرماندار پیشین بهبهان و فعال اصلاح طلب
