این سرزمین همچون درخت کهنسالی است که ریشه ی در ژرفای تاریخ داشته و شاخ و برگ هایش اقوام آن هستند که از ریشه جان و مایه می گیرند.
خوزستان نیز همواره یکی از شاخ و برگ های این درخت پر ریشه در درازنای تاریخ به شمار آمده است.
سرزمینی که ریشه در تمدن‌های هلتمتی یا ایلام٬ هخامنشی٬ اشکانی٬ ساسانی و دوره درخشان اسلامی دارد٬ و مردمانش با گویش‌ها٬ خرده‌فرهنگ‌ها٬ اقوام و ادیان گوناگون از سده‌های گذشته تاکنون «همزیستی مسالمت‌آمیز» را به زیبایی به نمایش گذاشته‌اند.
آنان انقلاب و جنگ را دوشادوش هم پشتیبانی نموده٬ رویدادهای تلخ و شیرین بسیاری را با همدیگر پشت سر گذاشتند. در زلزله سرپل‌‌ذهاب همگی به کمک هم‌میهنانشان شتافتند٬ سال گذشته نیز در کنار هم در غم آتش‌نشانان به سوگ نشستند٬ هنگامی که تیم ملی به جام‌جهانی را یافت٬ تیم فولاد و استقلال خوزستان قهرمان شدند، همه خوزستانی‌ها از هر قوم و قبیله‌یی در کوچه و خیابان فریاد شادی سر دادند٬ دو سال پیش در همه‌پرسی مجلس شورای اسلامی مردم اهواز به لیست امید رای دادند.
این رفتارها نشانگر آن است که این مردم از یکپارچگی و هم‌گرایی برخوردار هستند و در چارچوب هویت ملی و قانون اساسی برای شکوفایی و بالندگی این مرز‌و‌بوم تلاش نموده‌اند. بی‌گمان این همبستگی برای کسانی که به خوزستان نگاه اهریمنانه‌یی دارند آزار‌دهنده است. میان برنامه شبکه ۲را باید تنها یک ندانم‌کاری٬ کوتاهی و ناآگاهی دانست که بی‌گمان پشت آن هیچ برنامه‌ریزی و دشمنی‌یی نبود.
همان‌گونه که در برنامه دورهمی دشنام و ناسرایی انجام نگرفت سیناسرلک خواننده بختیاری قلمرو ایل بختیاری را از الیگودرز تا خوزستان دانست. چنانکه علی کارونی نیز در شبکه نسیم همین گفته ها را به گونه یی دیگر درباره اعراب ایران گفت٬ اما کسی هیاهو و سروصدا به راه نیانداخت.
سابقه برنامه های صدا و سیما زمینه ای در خصوص وجود ستیزه با اقوام عرب خوزستان ندارد در شبکه استانی و شبکه آبادان برنامه‌های بسیاری به زبان عربی است٬ همچنین شبکه الاهواز برای آنان پخش می‌شود. این که مهدی یراحی در ویژه برنامه نوروزی در شبکه سراسری به زبان عربی ترانه می‌خواند٬ پیام آشکار و روشنی دارد.
به راستی اگر برنامه‌ریزان فرهنگی در پی نادیده انگاشتن عرب‌های ایران بودند در سه سال گذشته مضیف٬ جشن گرگعیان٬ موسیقی علوانیه٬ قهوه خوری عربی را ثبت ملی می‌کردند؟ گروه میسان را در جشنواره‌های بسیار از جمله در اسفند گذشته به کشور قطر می‌‌فرستادند؟
این رفتارها نشان می‌دهد نظام جمهوری اسلامی ایران شهروندان عرب ایرانی را بخشی از هویت این سرزمین می‌داند. هویتی که برآمده از سرزمین٬ زبان٬ دین٬ تاریخ و فرهنگ یکپارچه است و عرب‌های ایران برای ماندگاری تاریخ و فرهنگ ایرانی٬ اسلامی تلاش و فداکاری بسیار کرده اند.
آنچه در روزهای گذشته پیش‌آمد می‌توانست از سوی چهره‌های مذهبی٬ سیاسی و فرهنگی در همان روز نخست با خردمندی از بروز آن جلوگیری کرد. چنانکه بایسته بود نمایندگان عرب خوزستان به معاون پارلمانی صدا و سیما اهمیت موضوع را گوشزد کنند. اما نخبگان در تحلیل رویدادها جا ماندند٬ بعضی دیر و برخی نیز بد رفتار کردند و این درنگ به برخی از افراطیون فرصتی داد که به بهانه میان برنامه شبکه ۲ و سپس برنامه دورهمی به خوبی تاخت و تاز کرده و با تفرقه افکندن در میان اقوام متحد خوزستان اندیشه های نژادپرستانه ای را که مورد تایید هیچ کدام از معترضان نبود را پیگیری کنند.
در میان گردهم آیی های مسالمت آمیز معترضان برخی افراطیون برای رو در رو قرار دادن اقوام خوزستان در کانال های تلگرامی خوددر این زمینه فیلم ساخته و فراخوان دادند که مردم ساده به خیابان لشکرکشی کنند. معاندینی که در چند سال گذشته در فضای مجازی و واقعی کاستی‌ها و کمبودها را قومی نگریسته و با بدبینی از نابرابری سخن می‌گفتند٬ بی‌آنکه برای آن نمونه ایی بگویند. همان‌هایی که در کلیپ هایی ساخته شده شان دیگران مهاجر می‌خوانند و در فیلم‌های خود اقوام دیگر را به زیر پا له می کنند!
گرگ‌هایی در پوشش میش که به نام تشیع٬ ولایت فقیه، اصلاح‌طلبی و اصول گرایی در پی آرزوهای خیالی خود خوزستان را دو قطبی کرده اند. درحالی که فراموش کرده‌اند مقام معظم رهبری در اردیبهشت ۹۶ تحریک گسل‌های قومی را هشدار داده و در خرداد همان سال هویت ملی را برتر و مهم تر از منافع ملی دانستند. آشوب و پریشانی در خوزستان به سود هیچ کس نیست. شاید در آغاز قوم‌گرایان افراطی جدایی طلب شاد شوند اما آنها نیز در دراز مدت زیان بسیاری خواهند دید و اما حساب آنها را باید از مردم عرب جدا دانست.
به موضوع اقوام باید روان‌شناسانه تاریخی و جامعه‌شناختی نگریست٬ البته نهاد‌های امنیتی باید به مانند گذشته بیدار و هوشیار باشند٬ زیرا دشمن در کمین نشسته تا عقده‌های فروخفته‌ی تاریخی خود را آشکار سازد. یادمان باشد همه خوزستانی‌ها از هر قوم و دینی برای این سرزمین خون دل‌ها خورده‌اند. پس به خوزستان آباد و ایران بزرگ بیاندیشیم.
