بشر، وجودِ هستی خویش را زودهنگامی به ظهور رسانید و نظام های دسته جمعی و جوامع اثر بخش را با تکاپو شکل داد و هسته ی فکری را در ارتباطات، مبادلات و تعاملات پیدا کرد.
انسان ها، با قرن ها زندگی و ظهور جوامع مدرن، راه های نزدیک تری برای مناسبات رفتاری در ارتباط با جامعه خلق کردند، بدینگونه ملت ها برای همزیستی و برخورداری از فرهنگ ها و نیازهای متقابل، به دنبال راههای ارتباطی جدید بودند که فاصله بین مردمان را حذف کنند و بزرگراههای دیدن و شنیدن را هموار کنند و جامعه تاثیر پذیر از رفتارهای یکدیگر را بنا نهند.
اهمیت ارتباطِ بنیان های اجتماعی با جهان پیرامونی زمانی معنا پیدا کرد که انسان در فرهنگ های مختلف خود را در دایره وابستگی جدا تلقی نکرد و سبب گردید ابزارهای ارتباطی مدرن را نظریه پردازی و اجرایی کند. بشر سال هاست برای شناخت امر حقیقی ارتباط، مرزهای ذهنی را می پیماید و ارتباطات را برای توسعه همه جانبه در اولویت بندی ساختارها قرار می دهد.
وقتی کلام از توسعه ی همه جانبه به میان می آید و رابطه ی آن در کفه ترازو با دنیای ارتباطات سنجش می شود، روشن می گردد انسان بدون ارتباط، جامعه ای کم رشد و توسعه نیافته رَقَم می زند و چشم اندازی نامیمون، برای جامعه ی زیستی خود به ارمغان می آورد.
روابط عمومی و ارتباطات، فهمِ توسعه را برای کارگزاران تبیین می کند و ساختارها را به شیوه ای مطلوب به تعامل صحیح سوق می دهد. در رابطه های درون و برون سازمانی می تواند تحلیل گر و تفسیر گر جایگاه سازمانی در سطوح مختلف اجتماعی باشد و مدیران و کارگزاران به سمت و سوی مطلوبیت و ارتقاء سطح کیفی ترغیب کند.
روابط عمومی در قالب اندیشه محوری، آگاهی رسانی، مخاطب محوری، الگو پذیری از علم ارتباطات، کارگزاران را متعهد و مردم را شهروند مدار می سازد و اسباب کم رشدی و بیهوده گی را اندک و ناچیز می کند. ارتباطات، اندیشه ای ناب و پرمعنا در عصر جدید است و هویدای درونی ساختار را برای توسعه و رابطه ی صحیح مردم با ارکان اجتماع را بوجود می آورد.
بجا و ارزشمند است ۲۷ اردیبهشت روز ملی ارتباطات و روابط عمومی را به جامعه ی زحمتکش روابط عمومی استان خوزستان تبریک عرض نمایم، امید است همواره با الگو پذیری، دانش محوری و نگاه علمی به ارتباطات و روابط عمومی بتوان خلاء های موجود کنار زده و موفقیت ها را برای عامه ی مردم به وجود بیاوریم.
