سی و یکم شهریور سال ۱۳۹۷ در تاریخ خوزستان و شهر اهواز و بلکه تاریخ معاصر ایران هیچگاه از برگ های تاریخ و صفحات اذهان پاک نخواهد شد. در روز اول از هفته جنگ تحمیلی و آغاز سال تحصیلی، بر اثر اقدام تروریستی، تعدادی از عزیزان نظامی و شهروندان بی سلاح، شرکت کننده در رژه، به خاک و خون کشیده می شوند.
طبق آخرین اطلاعات منتشر شده چهار نفر جوان از محلات حاشیه ای شهر اهواز با تحصیلات ناقص و ابتدایی با آتش گشودن بر جمعیت، این فاجعه را آفریدند و خویش در همان صحنه عملیات از پا در آمدند. این یادداشت صلاحیت پرداختن به ابعاد نظامی و امنیتی حتی سیاسی این فاجعه را ندارد و در پی اثبات و نفی کوتاهی های مقامات در انجام وظایف خویش نیست و آن را به مقامات مسئول نظارتی و روال های متعارف وامی گذارد.
هدف نگارنده بررسی و نقد رفتار رسانه ای و اطلاع رسانی و تبلیغاتی و آسیب شناسی از تحلیل های ارایه شده در پیرامون این حادثه است. بدون هیچ مقدمه، نکات مورد نظر در پرسش ها و فرازهای زیر دسته بندی شده و اعلام می شود:
۱- اعلام مواضع دولت و نظام جمهوری اسلامی در قبال چنین حادثه، بر عهده کدام مقام استانی یا کشوری است؟ و مسئولان در رده های مختلف مجاز به اعلام مواضع در چه سطحی هستند؟ بلافاصله پس از این حادثه، اطلاعات و موضع گیری های پراکنده ای به سطح رسانه های ملی رسید که برای شنوندگان اقناع کننده نبود و بر ابهامات مردم افزود.
۲- تهدیدهای مبهم شتابزده از سوی برخی مقامات حتی از سوی برخی افراد فاقد سمت های رسمی. در حالی که در چنین مواقع، نشان دادن شکیبایی و تدبیر و تزریق آرامش به جامعه از اهمیت خاصی برخوردار است.
۳- انجام مصاحبه از سوی خبرنگاران در فضای مجازی با طیف و تعداد بسیاری از مسئولان در رده های مختلف شامل مقامات تقنینی و اجرایی و قضایی و تربیتی و انتشار نظرهای معاونان و مسئولان میانه استانی در این باره هیچ ضرورتی ندارد.
۴- منتشر شدن تعداد بسیار زیادی اطلاعیه از سوی مدیران اجرایی و ادارات استان خوزستان در محکومیت این حادثه تلخ و ابراز همدردی با خانواده های شهیدان و مجروحان. در حالی که به طور طبیعی همه مردم ایران از این رخداد تلخ غمگین شدند و آن را عملی ناپسند می دانستند.
جالب است که در رسانه های مجازی استان خوزستان شاهد انتشار و حجم بالایی از مطالب حاوی ابراز بی کفایتی در قدرت اجرایی همه مدیران استانی هستیم و هر روز همه منتقدان منتظر عزل و نصب جدید هستند. در یکی از این رسانه های مجازی، کاربری از انتشار و بازتاب این همه اطلاعیه از سوی مدیران ابراز تنفر کرده بود.
۵- انتصاب این اقدام تروریستی از سوی مسئولان به کشورهای متعدد. گویی مصاحبه شوندگان بر افزودن نام کشورها از یکدیگر پیشی گرفته اند.
۶- بیان اهداف عوامل پشت پرده این اقدام تروریستی از زبان مصاحبه شوندگان و سخنرانان کشورمان. این در حالی است که تکرار جملات حاوی اهداف دشمن، حتی اگر همراه با نفی و رد آن باشد، از زشتی و قباحت آن اهداف و جملات می کاهد.
۷- اعلام تعطیلی کلیه ادارات و مراکز آموزشی و دانشگاه ها برای روز دوشنبه دوم مهر در سطح استان خوزستان چندان ضروری به نظر نمی رسید. در چنین مواقع، ادامه کار های عادی و روزانه می تواند خاری در چشمان عوامل اصلی این حادثه باشد.
۸- محکوم کردن این اقدام تروریستی از سوی برخی قبایل و تشکل های عرب خوزستان گویای وجود فرضیه باطل و اشتباه در گوشه هایی از اذهان است که به هیچ وجه نباید به آن فرضیه های نادرست توجه نمود. وفاداری همه شهروندان و اقوام در خوزستان به یکپارچگی جغرافیایی کشور عزیزمان ایران به حدی است که نیازی به تکرار آن در این حوادث تلخ نیست. لهجه و زبان مهاجمان مسلح اصولا نباید اذهان را به قوم و شهروندان خاصی سمت و سو دهد.
۹- در هیچ یک از مصاحبه ها و تحلیل ها به عوامل و بسترها که بالقوه می تواند زمینه ساز این اقدامات تروریستی باشد، اشاره نشده است. مانند نبودن تعامل و ارتباط مثبت میان برخی کشورهای مسلمان حاشیه خلیج فارس، سخنان تفرقه افکن میان مذاهب اسلامی در برخی سخنرانی ها و وجود فقر فراگیر در برخی مناطق حاشیه ای شهرهای خوزستان.
۱۰- برخی از سخنرانان، این حرکت تروریستی را ادامه پاره ای اختلافات و دشمنی های ۱۵ قرن گذشته در شبه جزیره عربستان و همزمان با طلوع شرع انور میان مخالفان و موافقان دین جدید، ارتباط دادند و تروریست ها را فرزندان دشمنان آنروز پیامبر اکرم دانستند. این گونه سخن راندن و استفاده از تاریخ برای تحلیل حرکت های کنونی جای تامل دارد و میزان صحت این روش قابل بررسی است.
این اقدام تروریستی گر چه منجر به شهادت مظلومانه تعدادی از عزیزان و بهترین سرمایه های ملی ایران اسلامی گردید ولی چنانچه با بررسی کارشناسانه و تخصصی ابعاد آن مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد و به فراموشی سپرده نشود می تواند نقطه شروعی بر بازسازی و اعتبار استان خوزستان نزد مقامات بلند پایه نظام و کشوری گردد و بر میزان همگرایی نخبگان استان بیافزاید و عزم مدیران اجرایی را در رفع مشکلات جزم تر کند.
