برادران لومیر در بدو اختراع سینما، از دستگاه اختراعی خود به عنوان وسیله ای برای ضبط واقعیت نام می بردند و هدفشان ضبط و نگهداری امور جاری و روان روزمره مثل ورود قطار به ایستگاه و یا خروج کارگران از کارخانه بود. اما با ورود «ژرژ ملیس» شعبده باز به این حیطه و ساخت فیلم هایی که در رابطه با شغل او بودند، سینما منشعب شد و شاخه جدیدی پدید آمد که با تخیلات و رویاهای دست نایافتنی بشر در ارتباط بود. ملیس در سال ۱۹۰۳ توانسته بود بوسیله سینما تماشاچیان را تا کره ماه ببرد و با موجوداتی کوتوله (ساکنان تخیلی کره ماه) درگیر نماید.
این شاخه جدید که بعدا به عنوان یک نوع (ژانر) در سینما به ثبت رسید، سینما را تبدیل به کارخانه رویا پردازی نمود. زیرا آنچه که غیر واقعی بود و فقط می شد از طریق ذهن و رویا به آن دست یافت، به واقعیتی روی پرده تبدیل می کرد. البته خود این ژانر با توجه به موضوع آن جهت خاصی می یافت. مثلا اگر موضوع در خصوص اختراع و یا اکتشاف بود، سینمای “علمی – تخیلی”و اگر در خصوص افسانه های قدیمی، خصوصا کودکان کودکانه بود سینمای “فانتزی ” نامیده می شد.
تیم برتون نیز که شاید بتوان او را ژرژ ملیس سینمای امروز دانست، با استفاده از تخیل خود، در نوع فانتزی به موضوع هایی پرداخته که هم مورد توجه منتقدین و صاحب نظران سینما قرار گرفته و هم نظر مخاطبان عام (خصوصا کودکان) را به خود جلب نموده است.
تیم برتون فیلم “چارلی و کارخانه شکلات سازی “را با بازی فوق العاده “جانی دپ” (ادوارد دست قیچی) در سال ۲۰۰۵ پس از فیلم هایی مثل ” بتمن”،”سیاره میمون ها” و “ادوارددست قیچی ” ساخته است .
فیلم نمایشگر آرزوهای سر خورده “بیلی وانکا “پسر یک دندان پزشک است که به دلیل سختگیری های پدرش در خصوص مواظبت از دندان(تمام تصاویر دوران کودکی بیلی با سیم و قفل مخصوص ارتودنسی نشان داده می شود ) از خوردن هر نوع شکلات و شیرینی منع شده است. او که اینک بزرگ شده ، کارخانه شکلات سازی تاسیس کرده که شکلات های آن در سراسر جهان توزیع و مورد توجه کودکان قرارگرفته است. بیلی که با این همه ثروت، خود را تنها احساس می کند، تصمیم می گیرد از طریق کارت های طلایی رنگ که در محصولاتش گذاشته، پنج کودک را به کارخانه دعوت و از بین آن ها یکی را انتخاب و جایزه بزرگ را به او بدهد.
چهارکارت اولیه بوسیله دو دختر و دو پسر که از خانواده های مرفه جامعه هستند پیدا می شود، اما کارت پنجم به دست چارلی باکت، از خانواده ای فقیر و کاملا نیازمند می افتد. رویای چارلی از به دست آوردن کارت دعوت کسب جایزه برای رفاه خانواده است اما چهار کودک دیگر هرکدام به مقدارشکلاتی که می توانند در کارخانه بخورند، فکر می کنند.
بخش زیبا و فانتزی فیلم از لحظه ورود کودکان به کارخانه شروع می شود. کارخانه تماما از شکلات ساخته شده و کارگران آن آدم کوتوله هایی هستند که توسط “بیلی “از جنگل های آفریقا آورده شده اند. در طول بازدید از کارخانه که به راهنمایی “بیلی” صورت می گیرد، هرکدام از کودکان در آزمونی که برای آنها تعیین شده شرکت می کنند.
هیچکدام به جز “چارلی” نمی توانند در آزمون موفق شوند. زیرا بقیه یا خود خواه هستند، یا شکم پرست، اما “چارلی” که هیچکدام از این خصلت ها را ندارد، برنده این مسابقه است و جایزه او تصاحب کارخانه به عنوان وارث “بیلی”به شرط ترک خانواده است که “چارلی” نمی پذیرد و به هیچ قیمتی حاضر به ترک خانواده نیست. خانواده ای که سال ها حسرت دوری از آن “بیلی” را رنج می داده به همین جهت “بیلی” که در آرزوی داشتن خانواده بوده، می پذیرد که نزد خانواده چارلی بماند و کارخانه را به چارلی می بخشد.سر انجام فیلم با شادی خانواده “چارلی ” به دلیل پولدار شدن و شادی “بیلی” به خاطر خانواده دار شدن پایان می پذیرد .
فیلم “چارلی و کارخانه شکلات سازی “بهترین و سرگرم کننده ترین” شکل را برای نشان دادن تفاوت بین انسان ها برگزیده است و این راهی نیست جز استفاده از تخیلات و رویا های کودکانه که همان فیلم فانتزی است.
ادامه دارد…
برای مشاهده بخش قبلی اینجا را کلیک کنید
