مقدمه :
درویش مستمندی به مغازه عطاری شیخ فریدالدین وارد شد و از او طلب درهم نمود، عطار که در اندیشه مال دنیا بود، نه تنها درهم که حتی ذره ای غذا نیز به او نداد، درویش (مستمند نما) به اوگفت با این همه سخت دستی ، چگونه می خواهی جان به عزرائیل بدهی و چون عطار چگونگی مردن را از درویش سئوال کرد ، درویش همانجا، جلوی مغازه کشکول زیر سر گذاشته، خوابید و این خواب ابدی او بود ، ای موضوع انگیزه شیدایی عطار شد و مغازه را رها کرده رو به سوی معشوق شتافت ، تا جایی که از اکابر عرفان گشت ، البته پس از سال ها سیر و سلوک درونی و پشت سر گذاشتن هفت وادی عشق .
این مطلب از این جهت بازگو شد که تفاوت انسان ها را می نماید ، انسان هایی که آرزوی وصل دارند و برای آن باید سختی تحمل کنند ، چون معشوق در جای دیگر است ، لذا سفر همیشه یکی از آرزوهای بشر بوده ، این سفر از نقل مکان جسمی تا فکری را در بر می گیرد ، پس می توان سیر و سلوک و گذشتن از هفت شهر عشق را که عطار پیمود و با هفت خوان که رستم رفت را از دو نوع سفر دانست ، اولی سفری است درونی و ذهنی که عرفا می روند و دومی سفری است جسمی و بیرونی که در آن تجربه ها می اندوزند .
فیلمساز :
” اسماعیل فروخی” ، فیلمساز مراکشی الاصل مقیم فرانسه ، پس از ساخت چند فیلم کوتاه و تحصیل در دانشگاه سینمایی ، در سال ۲۰۰۴ اقدام به ساخت اولین فیلم سینمایی خود به نام “سفر بزرگ” می کند ، فیلمی که مورد توجه منتقدین قرار گرفت تا جایی که با فیلم “توت فرنگی های وحشی” ساخته ” اینگمار برگمان” قابل قیاس می دانند.
فیلم :
پیرمردی مسلمان، ساکن یکی از شهرهای جنوب فرانسه، قصد سفر به مکه دارد، بنابراین همراه پسرش بوسیله اتومبیل سفرش را آغاز می کند، پیرمرد برای رسیدن مشتاق است و عجله دارد، پسر که در فرانسه متولد شده و هیچ شناختی از اعتقادات و باورهای پدر ندارد ، همراهی با پدر را به عنوان یک سفر توریستی پذیرفته است .
برای رسیدن به مکه لازم است از چندین کشور مثل ایتالیا ، بلغارستان ، صربستان ، ترکیه ، سوریه و اردن بگذرند ، پسر خسته از این راه طولانی ، ناراحت است که چرا پدر این سفر را با هواپیما نرفته ، ولی پدر سرخوش از این سیر و سلوک و سختی است، چرا که اعتقاد دارد، برای رسیدن به مکه باید رنج سفر را تحمل کرد و اگر می توانست این راه را پیاده می پیمود، زیرا اجر بیشتری نصیب او می شد.
این دو با دو طرز تفکر یکی مسلمان و جهان سومی و دیگری ظاهرا مسلمان ولی غرب زده ، نمی توانند در طول راه همدیگر را تحمل کنند ، امکان جدا شدن آن ها میرود ، حتی از یکدیگر عصبانی هم می شوند ، اما بالاخره با دانایی پدر و صبر فراوان او ، به مکه می رسند ، پدر که همچون پرنده ای از قفس آزاد شده ریا، در میان حاجیان به پرواز درآمده ، لباس احرام می پوشد و لبیک گویان به طرف کعبه می شتابد ، اما پسر نگران حالت جسمی پدر است، آن ها در این وانفسای ازدحام همدیگر را گم می کنند، بالاخره پسر جنازه پدر را در سردخانه پیدا می کند و در اینجاست که پی به این همه شتابزدگی پدر می برد.
هرچند در ظاهر فیلم ساده به نظر می آید، اما در لایه های درونی آنچنان متفکرانه است که شاید بتوان آن را معناگراترین فیلمی دانست که تاکنون با این مضمون به نمایش درآمده است، به یاد بیاوریم صحنه ازدحام جمعیت سفید پوش و یکدست حاجیان را که عاشقانه به طرف کعبه می روند و پسر را که با شلوار جین و تی شرت ، برخلاف جهت انها به طرف دوربین می آید .
نتیجه :
سالهاست از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد، ده ها فیلمساز ایرانی داعیه فیلمسازی اسلامی داشته و دارند و هرکدام سعی کرده اند به زعم خود فیلم هایی در راه اهداف اسلام بسازند ، اما هیچکدام تا کنون نتوانسته اند ، به حواشی فیلمی مانند فیلم سفر یزرگ هم نزدیک شوند ، آن ها همیشه سطح را مورد نظر قرار داده اند و فروخی عمق را دیده و تاثیر فیلمش نیز عمیق خواهد بود.
ادامه دارد…
برای مشاهده بخش قبلی اینجا را کلیک کنید
