تهدید متقابل برای اقتصاد آشفته ایران سم است. رئیس جمهور با شیب تندی از ادبیات نرم افزاری در سیاست خارجی به سیاست سخت افزاری روی آورده است به نظر می رسد سیاستی که وظیفه ذاتی نیروهای نظامی است.
آیا رئیس جمهور از تعامل در سیاست خارجی ناامید ومایوس شده و عنان تدبیر از دست داده است که به تهدید و بستن تنگه های متعدد روی آورده است.
رئیس جمهور محترم می داند که تهدید متقابل برای اقتصاد آشفته ایران سم است و با کوچکترین تهدیدی دلار افسار گسیخته می شود و سکه و مسکن برای بالا رفتن بی تابی می کنند. چرا روحانی از گفتمان اعتدال و اصلاحات فاصله می گیرد.
در چنین صورتی که روحانی حقوقدان و اعتدال گرا کاسه صبرش لبریز شده چگونه می تواند جامعه را به صبر و خویشتن داری ترغیب کند جامعه ای که نشان داده آستانه تحملش تمام شده و نیاز به گفتمان مبتنی بر متانت و شکیبایی دارد.
وقتی رئیس جمهورش گریبان چاک کرده مردم که روزانه با مشکلات فرسایشی روز را به شب می رسانند باید چگونه رفتار کنند؟! مردم بین این سیاست و سیاست تدبیر رای به تدبیر دادند. جالب است رئیس جمهور به رویکردی نزدیک شده که از اول برای اینکه برجام زمین گیر شود روز شماری می کرد.
این به معنای پشت کردن به سیاست تدبیر و امید است چون ظاهرا امید به ادامه تدبیر را از دست داده است. اگر من به جای رئیس جمهور بودم به جای این حرفها برتری اخلاقی کشورم را در برجام به دنیا یادآور می شدم و می گفتم در دین و فرهنگ ما صلح بر جنگ اولویت دارد. در دین وفرهنگ ما مذاکره اصالت دارد.
ما وفای به عهد را بر برهم زدن پیمان ترجیح می دهیم. این به معنای ضعف ما نیست اگر چه ممکن است به لحاظ تسلیحات نظامی کمبودی داشته باشیم اما با اعتراف به همه نقص هایی که در مدیریت کشورمان داشته ایم؛ از مردم خودمان صریحا عذر خواهی می کنیم و قول می دهیم با کمک مردم ضعف ها را بر طرف کنیم و مجال نخواهیم داد که بیگانه ای به کشور ما دست درازی کند.
پشتوانه کشور ما اعتمادی است که مردم به قیمت اعتراف ما مسئولین به رویکرد اشتباه ه به دست خواهد آمد. به مردم می گفتیم ای مردم تمام این گرفتاری ها و نقصان ها نتیجه سوء مدیریت ما است. باور کنید این اعتراف سرمایه عظیمی برای دفاع جانانه از کشور و نظام ایجاد خواهد کرد به شرطی از این به بعد به رای و نظر مردم احترام بگذاریم و حقوق مصرح در قانون اساسی را برای مردم رعایت کنیم.
آن وقت براستی به ترامپ می توان گفت با دم شیر بازی نکن اما این شیر با چنین اوضاعی بی یال و دم و کوپال است. مردم رنجور از رانت و تبعیض و اختلاس را به جنگی دیگر نکشانیم اول با مردم تصفیه حساب کنیم. فاکتورهای هزینه قبلی مردم را پرداخت کنیم بعد هزینه جدید روی میز بگذاریم.
تمامی یادداشت های منتشر شده در تابا؛ صرفا دیدگاه های شخصی نویسندگان و برای اطلاع رسانی هستند.
