سکوت معنادار محیط زیست خوزستان در برابر وضعیت اسفبار رودخانه زهره بندرهندیجان که یکی از بنادر مهم تجاری و صیادی در جنوب خوزستان است، جای بسی تعجب دارد.
این بندر در سال های گذشته از نظر تولیدات کشاورزی رتبه بسیار مهمی را از آن خود کرده که می توان از جمله اشاره به کشت گندم و جو و کلزا کرد که حرف نخست را در استان خوزستان می زد وحتی در کشور جایگاه چشمگیری را از آن خود کرده بود.
متاسفانه با ایجاد و ساخت دو سد زهره و آسک در بالا دست رودخانه زهره کشاورزی و دامداری منطقه نابود شد و این امر باعث فلج شدن کشاورزان گردیده و کشاورزان و دامداران زمین هایی خود را پس از سالها رنج و محنت رها کردند و به شهرهای همجوار مهاجرت نمودند.
با تلاشهای بی وقفه دکتر مودت فرماندار دلسوز و مردمی شهرستان در جهت رها سازی آب از سد کوثر موجبات خوشحالی مردم شهرستان و حتی روستایان حاشیه رودخانه فراهم آمد و شاهد خوشحالی قشر زحمتکش کشاورز بودیم.
فرماندار هندیجان طی مکاتبات متعدد و رایزنی های زیادی که با دکتر شریعتی استاندار خوزستان در خصوص رهاسازی به موقع آب از پشت سدآسک خوشحالی را به منطقه به ارمغان آورد. در ادامه روند خدمت به قشر ضعیف کشاورزان منطقه مساله پرداخت خسارت بیمه کشاورزان توسط فرماندار محترم شهرستان با صندوق غرامت کشاورزی منطقه شاهد بودیم که از طریق بانک کشاورزی مقدمات کار فراهم شده است.
حال باید اشاره به وضعیت اسفبار رودخانه زهره داشت که با جزر و مد شدن رودخانه شاهد بی توجهی مدیران محیط زیست استان هستیم که تا کنون هیچ نیم نگاهی به رودخانه نکرده و حتی صدایی از مدیران و مسولان این سازمان به گوش مدیران در کشور نرسیده است.
با شروع فصل گرما رودخانه در تب بی آبی در حال سوختن است حتی شناورهایی که کنار حاشیه رودخانه پهلو گرفته اند به گل نشستند.
سوال اساسی این است که چرا سکوت این مدیران به پایتخت نمی رسد؟! چرا کسی نمی گوید که جانوران دریایی در حال نابودی و انقراض قرار گرفته اند. مسئولان محیط زیست اگر توانایی فریاد زدن ندارند؛ میز و صندلی خود را رها کنند شاید دلسوزانی پیدا شوند که بتوانند برای جان گرفتن رودخانه تلاش نمایند و خوشحالی را برای مردم و اهالی هندیجان فراهم سازند/
گزارش از ناصرحکیمی
