مصاحبه ی دکتر کهرام رییس ستاد تبلیغات دکتر روحانی در خوزستان را مطالعه کردم. شاه بیت این مصاحبه ابراز نگرانی و نارضایتی از انتصابات جمنایی دراستان خوزستان بود. این مصاحبه واکنش هایی را در پی داشت. قبل از بیان دیدگاهم در مورد این مصاحبه به دلیل تعلق اصلاح طلبی و به عنوان کسی که همیشه بنایش بر اجماع اصلاح طلبان بوده و هست و ارتباطم را با اصلاح طلبانی که گاها” با هم تعارض و اختلاف نظر دارند حفظ کرده لازم دیدم نکاتی را بعنوان پیش درآمد بحث مطرح کنم.
شاید اثری ولو کم در کاستن از اختلافات میان اصلاح طلبان خوزستان که فراتر از دلخوری است داشته باشد. متاسفانه نه تنها همگرایی قابل قبولی بین اصلاح طلبان مشاهده نمی شود بلکه در بعضی موارد شاهد واگرایی و تقابل های آشکار و عریان میان این طیف هستیم.
نگارنده با مشاهده ی این اختلافات و پیش بینی تشدید آن، دراسفندماه۹۵مطلبی هشدار دهنده باعنوان ضرورت مدیریت تعارض در اردوگاه اصلاح طلبان خوزستان نوشتم. به طور کامل از بین برد بلکه باید محدوده ای برای آن مشخص کرد و از آن چارچوب معقول خود فراتر نرود.
در اینجا نقش اصلاح طلبان صاحبنظر و با تجربه و معتدل سنگین است و باید با برخوردهای معقول و سنجیده و فرهنگ سازی و با قلم و بیان و رفتار خود مانع تشدید تعارضات شوند واقعیت این است که جناح پیروز که قدرت را در دست دارند بر سر مسئولیتها و پستها و چگونگی تعامل با دیگر گروهها و چگونگی مدیریت امور، دچار اختلاف نظر و تعارض می شوند و حداقلی از این تعارضات امری ضروری و بدیهی است و بر همین اساس به جای ضرورت رفع تعارض از واژه ی مدیریت تعارض استفاده کردم و نمی شود و نمی توان اختلاف نظرات و تعارض را به طور کامل از بین برد.
بلکه باید محدوه ای برای آن مشخص کرد و از آن چارچوب فراتر نرود. اصلاح طلبان مقبول و صاحبنظر و با تجربه و معتدل می توانند در این خصوص نقش آفرینی با قلم و بیان و رفتار خود، این تعارضات را مدیریت کنند. اگر بین دو اصلاح طلب شاخص اختلافاتی هست لزومی ندارد حتما” نفر سوم و چهارم و… طرفدار این و مخالف آن و آتش بیار معرکه باشد.
گرچه ممکن است نظر تعدادی از اصلاح طلبان با فلان فرد یا فلان گروه اصلاح طلب نزدیک تر باشد اما باید بدانیم که با طرف دیگر و یا دیگر تشکل ها و احزاب اصلاح طلب دشمن نیستیم. هیچ کس به طور مطلق خوب نیست و انتقاداتی به روش و منش اصلاح طلبی و اصلاح طلبان هست اما ضرورتی ندارد که در شیپور اختلافات بدمیم و کاتولیک تراز پاپ شویم و بجای رفع کدورتها، اختلافات و فاصله ها را زیادتر کنیم.
دکتر کهرام در این مصاحبه گلایه هایی داشت انتقاداتی کرد. وقتی که فرد شاخصی و به نام یک طیف سخنی می گوید و مطلبی می نویسد باید منتظر واکنش های مثبت و منفی بود اما در میان گفته های ایشان نکات مهمی وجود داشت که دغدغه خاطر اصلاح طلبان و در راستای تقویت دولت بود که انتظار می رفت همه ی اصلاح طلبان اهل قلم آن را بولد می کردند و ازاین بخش از سخنان وی حمایت همه جانبه می کردند و اگر چنین می شد (که نشد) اثرات مثبت این انتقادات به جا را پس از مصاحبه می دیدیم.
دکتر کهرام در آن مصاحبه گفت: انتظار می رود در این دولت دیگر از نیروهای معروف به اصول گرایی و جمنایی در انتصابات جدید دیگر استفاده نشود. ایشان واژه ی «انتظار میرود استفاده کرده نه واژه ی باید». پس نظر خودش را گفته و تحمیل و الزامی در کار نبوده است.
اگرحتی بدون تعصب جناحی نگاهی به مدیران ارشد استان بیندازیم خواهیم دید که طیف پیروز از جایگاه مناسبی برخوردار نیست. اگر از دیدگاه مدیریتی به موضوع نگاه کنیم نباید حساسیت خاصی روی نیروهای توانمند در رده های میانی و به خصوص سرپرستی و عملیاتی داشته باشیم اما واقعیت این است که مدیران کلان باید همسوی دولت باشند و نیروهای منصف اصولگرا هم این را قبول دارند.
ایشان در بخش دیگری از مصاحبه تاکید بر اطلاع رسانی در خصوص خدمات دولت را دارند که نکته ی بسیار با ارزشی است. در جای دیگر نسبت به انتصاب و ابقاء نیروهای طرفدار رییس جمهور قبلی هشدار می دهد و می گوید اینها ناامیدی در حامیان دولت ایجاد می کند. متاسفانه این سخن درست و بجا در انتقادات بی جا و تسویه حساب ها و عقده گشایی ها به محاق رفت و در هیاهو و درگیری های لفظی و جدل اصلاح طلبان جدلی، موقعیت برای ترک تازی و موج سواری و فرصت طلبی اصلاح طلبان بدلی بیشتر فراهم شد.
انتظار می رفت همه ی اصلاح طلبان و گروه هایی که داعیه ی اصلاح طلبی دارند آن را بولد و حداقل سخنان ایشان را تفکیک و پس از نقد، حداقل به آن بخش از سخنان رییس ستاد دکتر روحانی که نسبت به انتصاب های افراد ناهمسو با دولت و کم توجهی و بی توجهی به نیروهای توانمند و همسوی دولت اعتراض می کرد واکنش مثبتی نشان می دادند اما دریغ و افسوس که چنین نشد.
تعدادی از اصلاح طلبان که با دکتر کهرام اختلاف دارند به محض اینکه ایشان سخنی بگوید به هر طریق ممکن می خواهند در مقابل آن واکنش منفی نشان دهند. ای بسا اگر نکات مهم و ارزشمندی گفته شود و گوینده آن را حذف کنید آن سخنان را تایید ولی اگر بیان کننده آن اصلاح طلبی باشد که با او مخالفند انتقادها شروع می شود.
برعکس آن هم صادق است. برخی کاسه از آش داغ تر و آتش بیار معرکه اند. در این مصاحبه از کم توجهی به نیروهای حامی دولت و اصلاح طلب ابراز نارضایتی شده آیا این سخن نابجایی است؟ این حرف اکثریت قریب به اتفاق فعالان اصلاح طلب است و تقریبا” همه روی این موضوع اجماع دارند.
انتقاد منصفانه رییس ستاد دکتر روحانی در راستای تقویت دولت به یکی از دولتمردان استان نه تنها مذموم نیست بلکه پسندیده است.از طرفی نقد منصفانه ی این مصاحبه نیز امری مبارک است اما از دوستان اصلاح طلب انتظار می رفت که از آن بخش از مصاحبه که تاکید بر توجه بیشتر به حامیان دولت و اصلاح طلبان و تبیین و تشریح اقدامات برجسته ی دولت داشت حمایت می کردند.
نوک تیز انتقاد ایشان به نمایندگان محترم مبنی بر دخالت در انتصاب جمنایی ها بود اما نکته جالب توجه این بود که انتقادات اصلاح طلبان قابل قیاس با انتقادات جمنایی نیست. با این اختلافات شدید میان اصلاح طلبان دیگر نیاز به مخالف ندارند.
شاید سکوت جمنایی ها همین پیام را داشته باشد و با زبان بی زبانی بگویند دیگر نیازی به مخالفت و انتقادات ما نیست. دکتر کهرام و دکتر شریعتی اصلاح طلبان با سابقه و ریشه دار هستند.اما این دلیلی نمی شود که اگر هرکدام در مقام نماینده ی ملت و سپس رییس ستاد دولت و یا استاندار و نماینده دولت، پاسخگوی اقدامات خود نباشند.
ممکن است در کنار خدمات و زحمات شایسته و فراوان، انتقاداتی بربعضی از عملکردهای آنان وارد باشد. نقد منصفانه راهگشاست اما ایجاد تقابل و له یکی و علیه دیگری بودن ناپسند است.
سخن آخر اینکه همگان دراین برهه ی حساس می بایست ضمن انتقادات سازنده تمام قد از دولت و دولتمردان حمایت کنیم و بر دولتمردان است که از نقدهای دلسوزانه رنجیده خاطر نشوند و انتقدات و پیشنهادات سازنده را مورد توجه قرار داده و رفتارهایی از خود بروز دهند که مایه ی دلگرمی و امید در دل مردمی که به شعار به عقب باز نمیگردیم رای دادند و حامیان دولت شوند.
علی کرد- فعال اصلاح طلب
