در تمامی تاریخ این کهن بوم زمانهایی که حفظ هوشیاری و وحدت ملی و تعامل مذهبی و فرهنگی اقوام متعدد در کشور در حد بالا و ستودنی قرار داشته است این امکان برای کشور فراهم بوده تا از گزند بیگانگان در امان بماند و مسیر رشد و توسعه و رفاه نسبی را بر بستر امنیت طی نماید.
اما همواره چشم طمع به این دیار از طرف بیگانگان بوده و خواهد بود! لذا در شرایط کنونی جهان و با وجود انواع جنگ افزارهای ویرانگر نیاز به توسعه اماکن امن و پناهگاههای ایمن برای عموم مردم عزیز کشورمان امری بدیهی است که متاسفانه مغفول مانده است. لازم است در توسعه شهرها و روستاها ، جانمایی اماکن عمومی همچون فروشگاهها ، فرودگاهها، رستوران ها و حتی ساخت و ساز منازل مسکونی و … نگاه ویژه به ساخت پناهگاه و اتاقهای امن ( در منازل مسکونی) به صورت الزام قانونی تعریف و با روشهای کنترلی مورد نظارت و ارزیابی قرار گیرد.
در وضعیت فعلی، معدود اماکن قابل استفاده به عنوان پناهگاه نیز فاقد امکانات کافی هستند. بسیاری از ایستگاههای مترو فاقد حتی سرویس بهداشتی عمومی اند! حتی درب مساجد در اغلب ساعات شبانه روز بسته هستند! آیا تابحال شاهد ادرار نمودن یک پیرمرد در کنار یک درخت در خیابان های تهران نبوده اید؟ این زیبنده فرهنگ ایرانی است؟
همه پناهگاهها یا اماکنی که برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرند می بایست بهداشتی، دارای امکانات حداقلی و قابل دسترس باشند تا در زمانهای غیرجنگی نیز بتوان از آنها برای کارهای دیگر فرهنگی ، اقتصادی و اجتماعی بهره جست.
البته در کنار ساخت پناهگاهها با امکانات مکفی در اقصی نقاط کشور، بسیاری از کارهای عمده ی زیرساختی انجام نشده در کشور می بایست انجام شود تا امکان استفاده حداکثری از پناهگاهها در شرایط اضطراری در یک مدت زمان کوتاه میسر گردد. یعنی نه تنها برای استفاده ی چند ساعت بلکه برای مدت های طولانی تر افراد بتوانند خود را به مناطق امن تر در کوتاه ترین زمان ممکن برسانند. موضوعات مهم دیگر شامل موارد زیر است:
توسعه ناوگان قطار بین شهری و دو و یا حتی سه خطه نمودن آن در مسیرهای پرتردد بین شهرها،
تعریض اتوبان های بین شهری، ترمیم جادههای زیر گذر پلهای بین شهری،
برخورد قاطع و کامل با معضل کولبری، سوخت بری و شوتی ها و حذف این پدیده ها که تا بحال با مماشات با آنها برخورد شده بود.
مهمتر از همه کاهش جمعیت کلان شهرها با ایجاد زیرساخت های لازم در شهرستانها و بسته های تشویقی و حمایتی لازم است.
تامین اعتبارساخت پناهگاهها یک فرمول کمکی ساده دارد. لازم است پروژه های کم بازده و نیمه تمام را تعطیل نمود و جسارت توقف آنها را پذیرفت و اعتبار آنها در پروژه های حساس و مهم کشور عملیاتی نمود.
پیش بین می گردد که بیش از ۶۰۰۰۰ پروژه ناتمام در کشور وجود دارد. بسیاری از آنها را می بایست رها نمود و هزینه های بیشتری را در پروژه های کم بازده هدر نداد. ضمنا پروژه ها و طرحهای جدید الزاما می بایست با سوددهی بسیار زیاد تعریف شوند تا برتعداد پروژههای ناتمام کشور افزوده نگردد. راه مشخص است برنامه ریزی جدی ملی لازم است. هرچند بخشی از کار با تامین حداقلهای بهداشتی در اماکن زیرزمینی بسرعت قابل انجام است.
