علی درویشی– سرزمین اهورایی ایران در طول تاریخش با هجوم هر بیگانه و یا جابجایی هر حکومت غیر ملی چنان با دقت و آهستگی گام برمی دارد که گویا شیشه ی عمرش همراه اوست و امکان ترک خوردن و شکستن آن بسیار است ، اما این احتیاط هیچگاه دلیلی بر بی تفاوتی او بر اوضاع سرزمین خویش نبوده است . چه بسا در دورانهای بسیار عذاب آوری که می رفت ملت از هم گسیخته و گرفتار بی اخلاقی شود از آتش عشق ققنوس ایران فردوسی ، حافظ ، سعدی ، رودکی ….. همچون پیامبری نو ظهور ، ظهور کرده و ملت ایران را درس میهن دوستی و اخلاق و محبت می آموختند.
آنچنان که شور عشق میهن دوستی در دل ملت ایران شعله ور می گشت. همیشه مردمان این سرزمین به ظلم ستیزی و آزاده بودن مشهور بوده و هستند و برای اثبات این ادعا میتوان در استوره و تاریخ از بزرگانی چون کاوه ، کوروش ، داریوش، مازیار، بابک و هزاران هزار جاوید نام که در کتابهای تاریخی ، شاهنامه و… میخوانیم ، اشاره نماییم.
ایران از قومیتهای مختلفی تشکیل شده است که هیچگاه میان آنها اختلافی وجود نداشته است به عنوان نمونه میتوان به تهران اشاره نمود که اقوام مختلفی در کنار یکدیگر با آرامش زندگی می کنند.
بارها اتحاد و همبستگی ایرانیان به اثبات رسیده است چه بسا در هشت سال دفاع مقدس اگر تمام ملت ایران بسیچ نمیشد خوزستانی دیگر نبود. دشمنان ایران خوب فهمیده اند که به هنگام جنگ همگی یکی هستیم و لر ، کرد، اصفهانی و عرب نداریم و از این شیوه حریف نیست.
سناریوهای جنگ و کشتار علیه ملت صلح جوی ایران بارها و بارها نوشته و اجرا شده است و هر بار سیلی خورده عقب نشسته اند.
اما سناریوی جدید عربستان ، باکو ، استکبار جهانی و اسراییل استفاده ابزاری از خود فروختگانی است که در قالب قومگرایی و هویت طلبی سعی در تیشه زدن به تنه چندین هزار ساله فرهنگ و تمدن ایران دارند ، فرهنگی که ریشه های آن با خون هر ایرانی از روز نخستین تا به امروز و آینده آبیاری میشود و خواهد شد.
تحقیر و توهین به بزرگان ایران که آوازه جهانی دارند کار عبثی است چرا که هر توهین بذر ایمان ، اتحاد و ملی گرایی در روح و جسم ملت کاشته می شود. مزدوران با ادبیات جدید سیاسی با عناوین پان ترک ، پان عرب، خلقی ، هویت طلبی و…وارد کارزار مبارزه با بیشه شیران شده اند اما به فرموده حضرت حافظ :
«ای مگس! عرصه سیمرغ نه جولانگه تُست
عِــــرض خود می بری و زحمت ما می داری»
اندک خام اندیشان که از مهربانی و محبت میزبان ( همه اقوام ایرانی میزبان هستند ) سواستفاده نموده با تبلیغ و نشر اکاذیبی چون جعل تاریخ ، مظلوم نمایی ،توهین و… سعی در برهم زدن اتحاد ملی و هویت سازی کاذب می باشند اما فراموش نموده اند که هویت سازی کاذب همچون حبابی است بر روی دریای بیکران ایران که با هر موجی حباب ها خواهد ترکید.
مزدوران در خوزستان با کاشت بذر کینه و نفاق در میان اقوام مختلف گام در راهی گذاشته اند که آرزوی دیرین آل سعود و بعثی ها بود . گاها با عنوان کردن تغییر نام شهرها ، حذف نامهای فارسی از خیابانها مثل پاک کردن نام فارس از میدان خلیج فارس در شوش جهانی ، تاختن به تاریخ ایران و هزاران اقدامات سخیف از جانب آنها موجب شده است که فضای امن برادری به قومیتی شود. اما نباید فراموش کنند که دود آتش نفاق ابتدا در چشمان آنها خواهد رفت.
دشت شوشان محوطه ای با نظام شهرنشینی بسیار برنامه ریزی شده بود که سه شهر بزرگ گُندی شاپور ، ایوان کرخه و شوشتر در آن ساخته شد . در دشت شوشان با توجه به موقعیت جغرافیایی و اقتصادی آن مسکن اقوام مختلفی بود که با مهاجرت روستاییان به شهرهای نوبنیاد زیستگاه روستایی تنزل یافت . در حالی که در نتیجه سرمایه گذاری شاهان در کارهای آبی ، به تولیدات کشاورزی افزوده شد.
امروزه با شنیدن نام شوش در مجامع بین المللی ناخودآگاه ذهن پژوهشگر آدمی به سمت شکوفایی ، آرامش و دوستی مردمانی کشانده میشود که سالیان سال در کنار یکدیگر زندگی میکردند و به هنگام یورش میان رودان (بین النهرین) با هم متحد می شدند.
شهرستان جهانی شوش را باید با تاریخ آن به جهانیان شناساند. نصب المانهای تاریخی که با فرهنگ و تاریخ شوش و ایران در نقاط مختلف شهرستان جهانی شوش میتواند کمک بزرگی در شناساندن فرهنگ و تاریخ شوش داشته باشد و اینکه از اقدامات خرابکارانه جلوگیری شود.
المانهایی از شخصیتهای بزرگ ایرانی مانند فردوسی بزرگ احیا کنند زبان فارسی ؛ جام معروف شوش دوره هلتمتی ها(ایلام _ عیلام) ؛ ستونهای کاخ آپادانا ؛ مجسمه حضرت دانیال و آثار دوران اسلامی.
به هر منطقه ای از ایران و جهان بنگریم با المانهایی روبرو میشویم که ریشه در خاک و خون آنها دارد و عدم این امر در شهر جهانی شوش موجب شده است که تحرکات قومی زیاد گردد ، عده ای جوانک خام با تخریب پرسنل اداره و پایگاه میراث جهانی شوش و یگان حفاظت شوش ، تخریب دستاوردهای علمی با شئ فلزی ؛ سعی در برکناری مدیران داشته تا بتوانند این مکان پژوهشی و جهانی را دست بگیرند تا ماوایی برای افکار قوم گرایانه باشد ؛ از دیگر اقدامات آنها نشان دادن و معرفی کردن شوش جهانی به تک قومیتی و حذف دیگر اقوام است و آنچنان پیش می روند که دیگر اقوام را مهاجر و ییگانه می دانند و می خوانند.
اما فراموش کرده اند که میراث فرهنگی جای هیچگونه سهم خواهی نبوده و به هیچکس باج نخواهد داد. امید است که مسولین دلسوز و سربازان گمنام امام زمان (عج) با این اشخاص مغرض برخورد کنند تا دیگر شاهد این تحرکات خطرناک نباشیم.
