وزیر محترم آموزش و پرورش روز جمعه ۲۴ آذر ماه سفری داشتند به شهرستان اندیمشک در استان خوزستان.
ایشان در فرودگاه دزفول مورد استقبال آقای حسنوند نماینده اندیمشک قرار گرفت و موجی از حساسیت و مخالفت را از سوی فعالان سیاسی اصلاح طلب بر انگیخت.
از جمله یادداشت شدیداللحن آقای ادیبی مسئول ستاد آقای روحانی در دو دوره انتخابات ریاست جمهوری که در آن از این‌که وزیر در زمین مخالفان دولت بازی کرده است گلایه شده بود.
اینجانب به عنوان رئیس سازمان آموزش و پرورش در دوره اصلاحات و مطلع از فضای سیاسی اجتماعی خوزستان و حساسیت های به حق فعالان سیاسی حامی دولت یک‌هفته قبل از این سفر در تماس تلفنی به آقای وزیر عرض کردم که اگر برای شرکت در جلسه شورای آموزش و پرورش استان به خوزستان سفر می کنید برای جلوگیری از سوء استفاده احتمالی برخی سودجویان از سفر شما پیشنهاد می کنم نشست شورای آموزش و پرورش را در اهواز تشکیل دهید.
برای شما امکان این‌که به دعوت نمایندگان به حوزه انتخابیه ایشان سفر کنید عملا وجود ندارد و اگر به خواسته یک‌نماینده پاسخ مثبت دهید آنگاه موجب رنجش نمایندگان دیگر می شوید که امکان سفر به مناطق آنها را ندارید و به ویژه این‌مورد خاص که حساسیت های زیادی در رابطه آن وجود دارد.
ایشان ضمن توجه به این نکات فرمودند که به مدیرکل دفتر وزارتی خواهند گفت که حضوری جزئیات بیشتری را از بنده در این‌مورد جویا شوند و البته چنین اتفاقی نیفتاد.
آقای بطحایی شخصیتی اخلاقی است و احتمالا قبل از آن به نماینده اندیمشک قول این سفر را داده بود و به نظرم‌نمی خواسته خلاف وعده عمل کند ولی من فکر می کنم این قول و قرار از اساس منطقی و درست نبود و ایشان وقتی متوجه حساسیت های سیاسی در اطراف این سفر بود باید از آن اجتناب می کرد.
من هم به عرض ایشان رساندم که نحوه اطلاع رسانی تیم نماینده در آن شهرستان در مورد سفر شما حاکی از سوء استفاده از امکانات دولتی به نفع اشخاص است.
به هر حال این سفر با همه تبعات منفی اش انجام شد و موجبات رنجش دوستان دولت و فعالان سیاسی حامی رئیس جمهور را فراهم کرد.
اگر ما این‌حمایت ها را سرمایه اصلی رئیس جمهور در رسیدن به کرسی ریاست جمهوری دوازدهم می دانیم باید این را هم بدانیم که از دست دادن این سرمایه اجتماعی پایگاه دولت را به شدت تضعیف خواهد کرد و آبی خواهد بود که آسیاب فرصت طلبان را بیش از پیش خواهد چرخاند و فرصت های آینده را از دست خواهیم داد.
فرصت هایی که پس از خون دل خوردن های فراوان هشت ساله با همت اصلاح طلبانه مردم حاصل شد و مانند برفی در آفتاب تموز در حال آب شدن و از دست رفتن است.
