به گزارش تاباخبر؛ چند دهه از معضلات زیرساختها و فاصله با حداقل استاندارهای شهرنشینی ساکنان استان خوزستان می گذرد و دیگر در کشور پهناور ایران شهروندی نیست که از مصائب و بردباری مردم خوزستان در هنگام نعمت بارندگی بی خبر باشد. در این راستا بودجه های ارزی به یورو تا هزاران میلیارد ریالی به انضمام دستورات روسای جمهوری اسبق، سابق و حاضر چه بی حاصل صرف شد.
بی حاصل از این جهت که قریب یکهفته پس از پیش بینی بارندگی نسبتا متعادل و مدت دار اخیر، صبح روز بارندگی وضعیت کلانشهر اهواز به این شکل دیده می شود که برق بخش های از شهر قطع، فاضلاب توام با بارندگی در معابر جاری، خودروهای مرذم درون آب معابر خاموش، شخصی دچار برق گرفتگی بی هوش درون آب، مدیرانی که هنوز دستپاچه و مذبذب در مقابل تصمیمات وامانده اند و روضه تکراری که مصائب همیشگی مردم استان را به تصویر می کشد.
اکنون آنچه که کاسه صبر مردم را لبریز کرده و هر واکنشی را نسبت به متولیان امر توجیه پذیر، این سوال است که آن همه بودجه، آن همه دستورات مقامات، آن همه فریاد وامصیبتا، آن همه ترافیک بر اثر حفاری های ناشی از لوله گذاری ها چه اثراتی برای مردم اهواز داشته است؟!
مردمی که همه، صدایشان را شنیدند ولی دردی از درهایشان کاسته نشد، مردمی که پیش از بارندگی از غلظت دود صنایع نفس هایشان به شماره افتاده بود و پس از باران از غوطه ور شدن در آب و فاضلاب رنج کشیدند!
بدتر از همه مجریان و متصدیان امر، تصمیمات استاندار خوزستان است که در مدت حضورش در این سمت و تجربیات مختلف بحرانی از جمله آلودگی ها تنفسی اخیر برای شهروندان اهوازی و مضاف بر آن بارندگی ها نشان داد برخلاف آنچه که وی را مدیری مقتدر معرفی می کردند؛ در مقابل همه گرفتاری های مردم خونسرد و بر اساس مشاهدات صد البته بی عمل است. مدیر ارشد استان در مصاحبه اخیر خود باز یک نمونه از شیوه اعجاب انگیز مدیریت مقتدرانه اش به نمایش گذاشته و مشکلات آبگرفتگی ها را “عامل انسانی” قلمداد می کند! و از مدیران شهرداری و آبفا (خود مجریان) می خواهد با خاطیان نقایص برخورد کنند!
آن مدیر ارشد و در کنارش مدیران میانی ناتوان و فشل که علیرغم اطلاع باقلا فروش سر خیابان از باران و نیامدنش یکروز پیش از وقوع بارش در محل کار، توان تصمیم گیری در خصوص تعطیل کردن مدارس را به وقت مناسب ندارند و هنوز به این درک نرسیده اند که عوامل اجرایی آبفا و شهرداری برای دفع آبهای سطحی و فاضلاب نیاز به خیابان های خلوت دارند و اقدامات تاکتیکی شان در ترافیک شدید صبحگاهی عملا فلج خواهد شد.
آن مدیر ارشد و در کنارش مدیران میانی ناتوان و فشل که نمی داند کارمند و کارگر مستخدم در دستگاه های دولتی در صورت خراب شدن وسیله نقلیه شان قادر به خرید قطعات نو جایگزین نیست؛ نمی توانند جای در کرسی تصمیم سازی و اقدام در این استان داشته باشند.
