ایران چگونه و کی باید آباد شود؟
این سؤالی است که هر هموطن و شهروند ایرانی طی شبانه روز یا در ذهن خود دارد و یا مرتب بر زبان جاری می کند.
امکانات روز دنیا و انقلاب رسانه ایی موجود سبب گردیده تا هر ایرانی خواهان و آرزومند داشتن کشوری شش دانگ پیشرفته , مدرن و توسعه یافته منطبق بر علوم و فنون کاملا کارآمد که امتحان خود را پس داده باشد.
( پرهیز از هر گونه آزمون و خطا )
داشتن چنین آرمان و آرزوئی برای ما بسیار بجا و بحق است و بدرستی مستحق آنیم!
و البته مستلزم وجود لوازم و ابزارها و مکانیسیم های لازم و کافی!.
که شاید برخی از مهم ترین آنها عبارت باشد:
ا. داشتن ایده ها , افکار و خلاقیت های کلان نگر و بروز شده.
۲. ایمان , باور داشتن به خواسته ها و آرمان های ملی برای پیشرفت و محترم دانستن چنین باورهائی.
۳. باور باینکه منافع ملی بر هر منافع دیگر (مشروع و غیر مشروع) ارجحیت و برتری دارد.
۴. ایمان و باور داشتن به همفکری , همراهی و مشارکت هشتاد میلیون نفری برای ساخت و آباد کردن کشور.
۵. ایمان و باور داشتن به تقویت زیرساخت ها و توسعه درونزای متکی بداخل.
۶. داشتن اهداف مشخص.
۷. داشتن برنامه مشخص جهت رسیدن به اهداف برتر و متعالی ملی .
۸. برنامه محوری و ترجیح آن بر تصمیم محوری.
( پرهیز از هرگونه تصمیم گیری های آنی و خلق الساعه ی خارج از عرف و فاقد پشتوانه علمی و کارشناسی )
۸. شناخت دقیق و صحیح مشکلات , مسائل , نقاط ضعف و قوت , تهدیدها و فرصت ها و اهتمام ملی جهت تبدیل نقاط ضعف به نقاط قوت و تهدیدها به فرصت ها , گذر از وضع موجود و حرکت بسوی وضع مطلوب هدفمند مبتنی بر برنامه های توسعه ملی.
۹. شناسائی استعدادها , ظرفیت ها و پتانسیل های بالقوه و بالفعل مناطق و توزیع عادلانه منابع موجود هر منطقه متناسب با شرایط آن منطقه.
۱۰. تضارب آراء و پذیرش افکار مختلف و مخالف , آری! اما خصومت , کینه ورزی و دشمنی هرگز!
و پرهیز از هرگونه جنگ و نزاع بی خود و بیهوده که باعث هدر رفت منابع ملی انسانی و غیره شود.
۱۱. حاکم شدن قانون و رعایت آن واجب برای همه!
۱۲. رعایت اصل دانائی محوری و انتخاب شایستگان و مدیران لایق برای تصدی امور حساس و کلان ملی براساس اصول سه گانه علم , شعور و ظرفیت که خودساختگی و پاکدستی آنها را بنمایش بگذارد.
۱۳. داشتن ساز و کارهای لازم جهت نظارت دقیق و شفاف و کنترل امور کلان کشور بر اساس اصول و قواعد پذیرفته شده ی علمی و عملی روز دنیا.
و نکته آخر اینکه پیشرفت , آبادانی و توسعه یافتگی کشور در دو اصل مهم و بی قید و شرط ذیل نهفته است:
یک: وجود تشکیلات و احزاب واقعی و سازمان های مردم نهادی که افراد نخبه , صالح و سالم در درون آنها شناسایی , پرورش و به جامعه معرفی گردند.
دوم: اینکه همه بپذیرند که نقطه آغاز امر توسعه کشور از کوچکترین واحد تقسیمات سیاسی کشور یعنی نقاط روستایی و آبادی های بیست خانوار و یا حتی زیر بیست خانوار می باید شروع گردد.
توسعه جامع , پویا , متوازن و پایدار یعنی اجرای ساماندهی و آمایش سرزمین از کوچکترین واحد سطح سرزمینی تا کل پهنه ی ایران بزرگ.
در این خصوص در آینده بیشتر سخن خواهیم گفت…
ابراهیم زنگنه _ فعال اجتماعی و فرهنگی و کارشناس توسعه روستائی
