همه ساله پس از برداشت محصولات زراعی خصوصا غلات، گندم و جو؛ کشاورزان محلی و سنتی برای رهایی از کاه و کلش باقی مانده روی زمین های زراعی شان آتشی به پا می کنند که دودش به چشمان همه می رود! این آتش دسترنج قرن ها زایش طبیعت را به تل خاکستری مرده مبدل می کند.
آتش می گیرند در جلوی چشمانمان بدون اینکه بتوانیم کاری کنیم. سال هاست به ما گفته اند خشکسالی منابع طبیعی را به نابودی کشانده است؛ اما این روزهای می بینیم این آتش است که در کسری از ثانیه همه دار و درختان و پوشش سبز مراتع را به رنگ مرگ مبدل می کند. سبزی که پیش از این ریه شهرها را پر از اکسیژن می کرد اکنون فقط می تواند زغالی باشد برای چاق کردن قلیان و دودی که انتقام مرگ درختان را از مسببش می ستاند.
مردم محلی و کارکنان محیط زیست تنها با بیل و کلنگ به جنگ هیولایی می روند که عطشش تنها با بلعیدن درختان فروکش می کند؛ بیل و کلنگی که یارای مقاومت در مقابل هیولای سرخ سبز خوار را ندارد. در نهایت تلی از خاکستر و حسرتی که شاید قرن ها به طول بیانجامد تا دوباره باغستان و پارک ملی دوباره رنگ سبزی را از خاکستری بازیابد.
قصه پرغصه نابودی مراتع زمانی دردناک تر می شود که بدانیم کشاورزان موجبات آتش سوزی ها را به واسطه سهل انگاری هاشان به وجود آورده اند. همه ساله پس از برداشت محصولات زراعی خصوصا غلات، گندم و جو؛ کشاورزان محلی و سنتی برای رهایی از کاه و کلش باقی مانده درون زمین های زراعی و از سر تبلی، آتشی به پا می کنند که دودش در چشمان همه می رود! این آتش دسترنج قرن ها زایش طبیعت را به تل خاکستری مرده مبدل می کند.
تراژدی سریالی آتش سوزی مراتع خوزستان در اثر بی احتیاطی کشاورزان هر روز از اقصی نقاط خوزستان به گوش می رسد. یک روز درختان ایذه جان می دهند روز دیگر پارک ملی شوش خاکستر می شود. یک روز درختان زیبای دزفول درگیر آتش اند روز دیگر درختان بلوط کهنسال گتوند در شعله های سرخ آتش می میرند!
اشتراکات زبانی مسئولان شهرستان ها و استان خوزستان دو بخش است: ۱-حادثه در حال پیگیری است، مسببان به زودی شناسایی می شود ۲- امکانات مناسب و موثر برای مقابله با آتش نداریم!
سوال اینجاست که آیا در صورت پیدا شدن مسببان (که هرگز هم پیدا نمی شوند) می توان جان تازه ای به مراتع خاکستر شده بخشید؟ و آیا هر ساله مسئولان از آتش سوزی های به وجودآمده این برهه زمانی خبردار نمی شوند که تازه موقع آتش سوزی ها به فکر چاره جویی می افتند؟! دانشمندان برآورد کرده اند که یک متر مربع پوشش گیاهی می تواند اکسیژن یک سال شخص بالغی را تامین کند! آیا ار بین رفتن مراتع باعث نابودی انسان ها نمی شود؟
کشورهای توسعه یافته منابع طبیعی را همچون ذخایر طلا شاید هم با ارزشتر می دانند چرا ما باید اجازه بدهیم اموال انفال، دارایی عموم مردم با یک کبریت به دودی سیاه در آسمان مبدل شود و از هیچ کس به جز ابراز تاسف کاری برنیاید؟ وظیفه سازمان عریض و طویل جهاد کشاورزی چیست و کارکنان ترویج و آموزش کشاورزی مراکز خدمات جهاد کشاورزی خوزستان چرا تاکنون بدیهی ترین آموزش ها و مقدماتی ترین اصول را به کشاورزان آموزش نداده اند؟! چرا مدیریت بحران و منابع طبیعی برای جلوگیری از گسترش آتش سوزی ها مجهز نیست و در عصر تکنولوژی با بیل به جنگ آتش می رود؟ چرا قوای قهریه و دادستانی محترم به عنوان مدعی العموم به معضل ورود نمی کند و با تنبیه مسببان حادثه درس عبرتی برای سایرین به وجود نمی آورد؟!
روز گذشته پرویز رضایی معاون فرماندار گتوند گفت: در یک هفته گذشته چهار مورد آتش سوزی در سطح شهرستان گتوند رخ داده است، که دراین آتش سوزی ها ۱۲ هکتار از بیشه زارهای شهر جنت مکان و روستاهای کوشک، دوپیران و سیدان از توابع شهرستان گتوند که از منابع ملی به شمار می آیند، در آتش سوخت.
جانشین مدیریت ستاد بحران شهرستان گتوند می گوید: تاکنون آمار دقیق ازاین خسارت ها بدست نیامده است و میزان خسارت در حال بررسی است. رضایی با بیان اینکه علت این آتش سوزی در حال بررسی است،ادامه می دهد: تخریب جنگل توسط زمین خواران،عامل انسانی در آتش زدن مزارع برای آماده سازی زمین برای کشت، گرمای شدید هوا و خشکی بیشه زارها از عوامل اصلی آتش گرفتن بیشه زارها بوده است.
وی در ادامه سخنان خود می گوید: در شهرستان گتوند با کمبود امکانات از جمله خودروی آتش نشان و سایر تجهیزات پیشرفته برای مهار آتش سوزی در بیشه زارهای این شهرستان روبرو هستیم و در حال رایزنی هستیم تا بتوانیم تجهیزات مورد نیاز برای مهار چنین آتش سوزی هایی در سطح شهرستان را تامین کنیم.
از سویی متاسفانه اوایل هفته جاری نیز بی‌توجهی تعداد زیادی کشاورزان منطقه در آتش زدن بقایای مزارع گندم باعث آتش‌سوزی گسترده در بیشه‌زار پارک ملی کرخه شد. این حادثه ناشی از رسم نادرست کشاورزان منطقه که بعد از برداشت گندم بقایای مزارع خود را به آتش زده و باعث آتش سوزی بیشه‌زارها می‌شود. از زمان شروع برداشت گندم طی این ۱۵ روز در این منطقه تاکنون بیش از ۱۰ مورد آتش سوزی در بیشه‌زارهای پارک ملی کرخه رخ داده است.
رئیس پارک‌ملی‌کرخه در این خصوص به خبرنگار تابانیوز گفته بود: باتوجه به تراکم بالای درختان در عرصه منابع طبیعی بیش از هزاران اصله درخت ونهال پده و گز در آتش سوخته است.
رضا نجاتی نیز روز پنجشنبه هفته گذشته در جریان بازدید میدانی از آتش سوزی رخ داده در جنگل های حاشیه رودخانه کرخه واقع در روستای دبات بخش مرکزی شوش گفته بود: این شهرستان با دارا بودن بیش از ۱۴ هزار هکتار پارک جنگلی و بیشه زار نیازمند توجه ویژه در زمینه ی امکانات مهار آتش می باشد. با توجه به شروع فصل گرما و برداشت محصول گندم متاسفانه تعدادی از کشاورزان، با وجود آموزش و تذکر داده شده همچنان اقدام به آتش زدن بقایای مزارع گندم می نمایندکه این امر با توجه به شرایط آب و هوایی و وزش بادهای گرم موجب آتش سوزی در جنگل ها و بیشه زارهای شهرستان شده است.
همانطور که پیش از این نیز گفته شد؛ مسئولان استان خوزستان از سیر قهقرای نابودی منابع طبیعی استان خوزستان به واسطه آتش زدن های عمدی منابع طبیعی ناراحت هستند و صدای گلایه آنها از نبود امکانات به گوش می رسد. اما ایشان فقط ناراحت هستند همین!
