در ساختار مدیریت فرسوده امور فرهنگی خوزستان شاهد انتصاب مدیری خوشفکر و متخصص در این وادی بودیم.
وحید کیانی قلعه سردی، جوانی با تجربه کافی و سخت کوش در حوزه فرهنگی-اجتماعی و از همه مهتر دارای سابقه و فعالیت مستمر در سازمان های مردم نهاد خوزستان و مدیر تشکل ادبی پر رونقی در شهر اهواز می باشد.
کیانی، در روزها و ماه های آتی چندین وظیفه مهم در چند سنگر فرهنگی و اجتماعی استان برای خروج از بن بست و عدم تعاملگرایی کانون پرورش فکری در دو دهه گذشته خود، در پیشرو دارد.
در این یادداشت دو پیشنهاد راهبردی برای مدیرکل جوان این سازمان فرهنگی-اجتماعی در راستای توسعه کمی و کیفی هر چه بیشتر کانون پرورش فکری کودکان استان ارائه می دهم.
– پیشنهادات نخست؛
۱) ایجاد ارتباط تشکیلاتی و منظم کانون با همه گرایش های سمنی، تشکل های فرهنگی، جذب حداکثری نخبگان و علاقمندان اجتماعی و در نهایت کشف استعدادهای بی بضاعت و گمنام ادبی و هنری در نقاط محروم خوزستان
۲) توزیع عادلانه امکانات سخت افزاری کانون در شمال و جنوب استان.
۳) جلوگیری از سیاسی شدن فضای مدیریتی کانون توسط جناح های سیاسی فصلی استان.
۴) انتقال تجارب فرهنگی خود و بهره مندی از تجربیات بارز مدیریت های دیگر کانون های کشور و اجرای ان در استان.
۵) ایجاد بستر ها و فرصت های اقتصادی بر حضور پر قدرت بخش خصوصی در توسعه اهداف کانون در راستای تولید محصولات فرهنگی و اجتماعی تاثیر گذار، نگه داری از اماکن فعلی سازمان.
۶) برون سپاری بخشی از پروژه های فرهنگی به تشکل های فرهنگی و سازمان های مردم نهاد خوزستان.
پیشنهاد دوم؛
ایجاد برقراری ارتباط نزدیک کانون با سمن های حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان.
پیش آغاز سخن به نقل از دکتر محمود روح‌الامینی از کتاب مبانی انسان‌شناسی، در تعریف فرهنگ تعاریف زیر را ارائه نمود:
۱) فرهنگ دربرگیرنده ی اعتقادات، ارزشها ، اخلاق و رفتارهای متأثر از این سه ، و همچنین آداب و رسوم و عرف یک جامعه معین ، تعریف می شود.
۲) در تعریف دیگر آداب و رسوم شالوده اصلی فرهنگ تلقی می شود و صرفاً ظواهر رفتارها ، بدون در نظر گرفتن پایه های اعتقادی آن ، به عنوان فرهنگ یک جامعه معرفی می گردد.
۳) و در پاره ای دیگر از تعاریف ، فرهنگ به عنوان «عاملی که به زندگی انسان معنا و جهت می دهد» شناخته می شود.
– براساس تعاریف ذکر شده در مورد نقش فرهنگ، متوجه رسالت و مسئولیت سنگین متولیان دستگاه های دولتی در این حوزه و در راستای توسعه پایدار اجتماعی، آموزش نسل ها، ایجاد دگراندیشی های نو و رشد آگاهی فرزندان استان و ایران زمین می باشیم.
– اما جایگاه میراث فرهنگی هر ملت با ملتی دیگر، اندکی متفاوت تر از تعاریف مختلف و امور مشترک فرهنگی و اجتماعی در بین همه ملل است.
علوم میراث فرهنگی و بویژه علم باستان شناسی بر اساس معیارهای تخصصی، تحقیق و اثبات فرضیات ذهنی و مشاهدات زمینی و جستجوی تئوری های گذشتگان و در نهایت انتقال دستاوردهای این علم برای درک و شناخت بیشتر آیندگان است.
امروزه میراث فرهنگی به کلیهٔ آثار باقی‌مانده از گذشتگان گفته می‌شود که دارای ارزش فرهنگی باشد. این آثار می‌تواند دربرگیرندهٔ آثار ملموس (مانند بناهای باستانی) یا آثار ناملموس (مانند آداب و رسوم یک منطقه) باشد که امروزه در حفظ آن برای آیندگان می‌کوشند.
میراث فرهنگی منحصربه‌فرد، غیرقابل جایگزینی و در میان نسل‌ها از ارزش و احترام برخوردار است. چیزهای کوچک‌تر ازجمله آثار هنری و دیگر شاهکارهای فرهنگی درموزه‌ها و گالری‌های هنری گردآوری می‌شوند در حالی که برخی دیگر هم‌چون بناهای باستانی در مجموع یک میراث فرهنگی شناخته می‌شود.
میراث فرهنگی ناملموس به تولیدات و فرایندهای فرهنگی گفته می‌شود که با گذشت زمان و از نسل‌های پیشین باقی مانده‌اند. بخشی از دارایی‌های فرهنگی، محصولاتی ملموس مانند ساختمان‌ها یا کارهای هنری هستند. با این حال بخش‌های زیادی از فرهنگ به‌شکل ناملموس است مانند ترانه، موسیقی، رقص، درام، توانمندی، آشپزی، هنر صنایع دستی و جشنواره‌های گوناگون.
اینها شکل‌هایی از فرهنگ به‌شمار می‌روند که که قابل ثبت و ضبط هستند ولی ملموس نبوده و قابلیت ذخیره در محل فیزیکی مانند موزه را ندارند ولی از طریق ابزارها و وسایلی که در آن‌ها به‌کار رفته‌اند قابل تجربه‌کردن هستند. این وسایل فرهنگی توسط سازمان ملل متحد گنجینه‌های بشری نامیده شده‌است.
– پس از ارائه این توضیحات علمی، متوجه جایگاه راهبردی میراث فرهنگی و بویژه اهمیت میراث نامملوس در توسعه پایداراجتماعی، پاسداری از ارزش های ملی، مذهبی و نگهداری از هویت ملی وانتقال این میراث ها به نسل های فردا برای همه شهروندان یک سرزمین و ملل جهان امری واجب است.
با در نظر گرفتن این رسالت فرهنگی-اجتماعی و نقش مهم کانون پرورش فکری کودکان برای پاسداری از میراث ناملموس از میراث فرهنگی یک ملت و انتقال آن به نسل های آینده بی تردید وظیفه ای بس سخت اما راهبردی بر عهده دارد.
خوشبختانه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دارای گسترده‌ترین شبکهٔ کتابخانه‌های کودکان و نوجوانان و نیز از برجسته‌ترین تولیدکنندگان و ناشران کتاب‌های این کودکان و نوجوانان در ایران به‌شمار می‌رود.
با بررسی های انجام شده در سوابق و ساختار اجرایی کانون متوجه می شویم در حوزه مربوط به میراث ناملموس، مرکز پژوهش‌های فرهنگی و اجتماعی این سازمان که در آغاز کار خود از سال ۱۳۵۰ کوشش کرد تا پایه‌های اساسی واستواری را برای برنامه فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بیابد.
این مرکز دارای نه گروه پژوهشی است که در زمینه‌های برنامه‌ریزی فرهنگی، وسایل ارتباط گروهی در جامعه، محتوای سازمان آموزشی، دامنه از خود بیگانگی، میزان سنت‌گرایی و نوگرایی یا نوخواهی در جامعه، هنرهای بومی و قومی کار می‌کنند.
برای بررسی ساختار و جایگاه مهم مرکز پژوهش های فرهنگی و اجتماعی کانون و سابقه این واحد جای امیدواری برای به سرانجام رسیدن بخشی از مطالبات فعالین و سازمان های مردم نهاد در حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان امکان پذیر می باشد.
در پایان از مدیرکل سخت کوش کانون پرورش فکری کودکان خوزستان برای توسعه و رونق هر چه بیشتر این مرکز پژوهشی کانون در ۲۷ شهرستان استان برای گرداوری میراث ناملموس چندین هزار ساله این سرزمین ارزشمند شاهد تلاش های ازرشمند و ماندگار باشیم.
مجیدکیوانی
دبیر انجمن میراث فرهنگی، تاریخی و گردشگری #نوژان کارون
منابع:
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان – ویکی‌پدیا
https://fa.m.wikipedia.org
www.kanoonparvaresh.com
یادداشت های منتشر شده در این رسانه جهت اطلاع رسانی هستند و صرفا دیدگاه های شخصی نویسندگان را منتقل می کنند.
