معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد دولت فخیمه روحانی گفته است: «رسانه‌ها باید اخبار مربوط به سوخت را از مرداد در دستور کار قرار می‌دادند».
روز گذشته، این سخن پس از آن ایراد شد که وکلای مردم در مجلس شورای اسلامی، وزارت کشور را به دلیل عدم برنامه ریزی صحیح در اجرای طرح افزایش قیمت بنزین مقصر قلمداد کردند و متعاقبا تا پای استیضای نافرجام رحمانی فضلی رفتند.
وزارت کشور نیز برای شانه خالی کردن از بار مسئولیت توپ را در زمین وزارت نفت انداخت و گفت وزارت نفت می بایست پیش بینی های لازم را برای طرح مزبور در دستور کار قرار می داد. لاجرم پس از چند هفته کشمکش، دست آخر قصور در اجرای طرح مزبور پای رسانه ها نوشته شد و معاون مطبوعاتی وزارت کشور گفت می بایست رسانه ها ماه ها قبل مردم را برای اجرای طرح افزایش قیمت بنزین آماده می کردند!
البته این اولین بار نیست که بعد از بازی کی بود کی بود من نبودم مسئولان، کاسه کوزه ها سر رسانه ها خراب می شود ولی اینبار واقعیت ماجرا بیشتر به طنازی معاون محترم مطبوعاتی یا بهتر بگویم رئیس محترم ما رسانه چی ها شبیه است.
اتهام قصور رسانه ها در ماجرای آبانماه در حالی مطرح شده است که وزیر نفت همین دولت در آخرین روز شهریور ماه ۹۸ افزایش قیمت بنزین را به جد رد کرده بود با این حساب یعنی درست دو ماه پس از تاریخی که جناب معاون مطبوعاتی وزیر، انتظار داشته که رسانه ها به تنویر افکار عمومی در خصوص طرح افزایش قیمت بنزین بپردازند؛ وزیر نفت نسبت به افزایش قیمت سوخت ابراز بی اطلاعی نموده است! از سویی پیش از آن نیز رئیس محترم کمیسیون انرژی یا همان نماینده محترم اندیمشک خودمان در واپسین روزهای سال ۹۷ در جلسه شورای اداری شهرستان هم سهیمه بندی و هم افزایش قیمت بنزین را قویا رد کرده بود.
از وزیر و وصی و وکیل که بگذریم، قطعا معاون محترم مطبوعاتی وزارت ارشاد می بایست این کلام رئیسِ رئیسش را خوب به خاطر داشته باشد که چند روز پس از اجرای همین طرح در جلسه شورای اداری آذربایجان گفت: من هم مثل همه مردم ایران مطلع شدم که صبح جمعه قیمت بنزین تغییر کرده است! با این اوصاف روحانی نیز نسبت به این طرح بی اطلاع بوده و صبح که از خواب برخاسته متوجه تغییرات شده است!
این را هم باید اضافه کرد که خبرگزاری هایی که توسط نهادهای حاکمیتی اداره می شوند و طبیعتا بودجه خود را از نهادها دریافت می کنند و بدون شک نسبت به رسانه های خصوصی بنابر مقتضیات، دارای رانت خبری هستند به این صورت که در قیاس با رسانه های خصوصی به راحتی اخبار را بدون دردسرهای روزمره یک خبرنگار دریافت می کنند؛ نیز از دید معاون محترم پنهان مانده اند. با این اوصاف معاون محترم مطبوعاتی وزارت ارشاد می بایست انتقاد خود را صریحا متوجه ارگان اطلاع رسانی خودش بداند نه اینکه دیگر رسانه ها را نقد کند.
جناب محمد خدادادی معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد البته بنابر موقعیت شغلی اش در این شرایط آکنده از انتقادهای صریح، چاره ای نداشته جز اینکه طرف دولت را بگیرد و صد البته ایشان صاحب حق نیز بوده است زیرا که مقصر دانستن رسانه ها برایش هزینه ای نداشته از سویی با بالادستش که نمی تواند دربیافتد! پای منصب متزلزل در کار است و ممکن است خدای ناکرده مانند رئیس جمهوری صبح بیدار شود و ببنید که خیلی چیزها تغییر کرده است.
