محافظه کاری و سیاسی کاری منجر شده است که شاهد داستانی تلخ و غم انگیز در حوزه ی میراث فرهنگی شهرستان باشیم. داستانی که عامل اصلی آن بر اساس قومیگریست نه شایسته سالاری.
ملتی که تاریخ خود را انکار کند مجبور به تکرار آن است. میراث فرهنگی هر کشور، یکی از اساسی ترین ارکان تحکیم هویت، ایجاد خلاقیت و خودباوری ملی است. پژوهش در زمینه های مختلف آن موجب روشن شدن ابهامات تاریخی، شناخت ارزش های حاصل از حیات طولانی جامعه و تسری ارزش های اصیل نهفته در میراث فرهنگی ، به حیات امروزین جامعه می شود و بالقوه قادر به تعیین مرزهای فرهنگی جوامع بشری بوده و حداقل یکی از عوامل اصلی بازشناسی ملتها و کشورها از یکدیگر است.
اهمیت فوق العاده توجه به پژوهش-حفاظت-احیا و معرفی میراث فرهنگی در تبیین، تحکیم و اقتدار فرهنگی خودی، با توجه به گستردگی و تنوع کیفی و کمی موضوعات به نحوی است که پرداختن دقیق و در خور را از عهده دستگاه های اجرایی مکلف ،خارج ساخته و آن را وظیفه ملی و همگانی جلوه می دهد.
اگر میراث فرهنگی از نسل های پیشین به نسل حاضر منتقل شده است حاصل کار و اندیشه همه مردمانی است که در طول تاریخ در این سرزمین زیسته اند، بهره مندی فرهنگی از آن برای ساختن حال و حفاظت از آن به منظور انتقال آن به نسل آینده وظیفه و حق آحاد جامعه است.
چند وقتی است که شایعاتی حاکی از جابجایی و تغییر کادر مدیریتی اداره میراث فرهنگی شهرستان شوش نقل محافل میراثی گشته است. انتخاب و پس از آن تایید از فیلترینگ عالیجنابان بهارستانی از دیرباز آفتی بوده است که تا به امروز شخص ایده آل و خبره بر روی صندلی تکیه نزند.
چرا تغییردر مدیریت میراث فرهنگی باید یک عقب گرد ۱۰ ساله را در دستور کار خود داشته باشد؟ چرا رزومه و برنامه های کاندیداهای صندلی میراث فرهنگی بررسی و اعلام نمی گردد؟
محافظه کاری و سیاسی کاری منجر شده است که شاهد داستانی تلخ و غم انگیز در حوزه ی میراث فرهنگی شهرستان باشیم. داستانی که عامل اصلی آن بر اساس قومیگریست نه شایسته سالاری.
آیا ملاک انتصاب تخصص می باشد یا قومیت؟ یا اینکه وابستگی جناحی به نماینده یا دولت؟آیا فشار و پیشنهاد نماینده باعث این انتصاب است؟
شوربختانه محافظه کاری در مدیریت کلان (استان) و شهرستان کار را به جایی رسانده است که حفظ صندلی مهمتر از حفظ و شناساندن تاریخ و فرهنگ ایران باشد. سلایق و عدم همکاری و تعامل بین مسولین آسیب های جبران ناپذیری به تمدن جهانی و ملی وارد کرده است.
سالها رفتن مدیری با سابقه تاریک که به مدت یک دهه میراث را حیاط خلوت خود میدانست و امروز نیز به دنبال همان خیال میباشد ، آرزو بود و بی برنامگی مدیر حال حسرت ، حسرت زمانی که به مانند باد می گذرد و همان حفظ صندلی ها…
متاسفانه نه تنها از گذشته خود درس و عبرت نمیگیریم بلکه پس از اندک زمانی دوباره آنرا تکرار می کنیم، نگاه ما باید به گذشته و آینده باشد تا بتوانیم با حفظ ارزش های گذشته، حال و آینده خود را بسازیم نه اینکه هدف از آمدن بستن رزومه کاری برای پستی بالاترو تصفیه حساب باشد و امید به آینده ی شهر را به یاس و نابودی بکشانیم.
علی درویشی دبیر انجمن دوستدارن میراث فرهنگی شوش
موافق نظر شما هستم مهندس درویشی عزیز
ضمناً متاسفانه نماینده در همه امور که بیشتر موارد به ایشان هم ربطی ندارد در حال دخالت کردن هست و فراموش کرده اند وظیفه اصلی ایشان قانون گذاری هست
به نظر بنده گفته های آقای درویشی نشان از حقد و کینه
و قوم گرایی است هدف کوبیدن ……….. زبانان چه نماینده و چه مدیران …. است مدیر فعلی خود هم زبان از قوم ایشان است چه عملکردی داشته چرا بیان نمیکند ……..
خوب است بابت پیشرفت شهرستان فقط به فکر کوبیدن و تخریب همدیگر نباشیم
چند مدتی است سکوت مبهمی انجمن را گرفته بود چند سالی است خبر از تخریب نیست در حالی که تخریبها همه جا را گرفته اقای ….. اگه حقد وکینه نداشت وظیفه خود را انجام میداد و از تخریبها انتقاد میکرد ولی ظاهرا با رفاقت و دوستی که با مسولین حفاظت و ریاست اداره دارند فقط بلد از امدن و رفتن نفر صحبت کنند اقای …. شما اگر دلسوز اثاری لطف کن به تپه های باستانی سرکشی کن و بببن چه خبر است نه اینکه چسبیدی به مدبریت در این چهار سال مدیری که خودت معرفی کردی چه کارمثبت برای میراث انجام داد . ….فقط باید بگم برای شما خیلی متاسفم که تمام بدبختی میراث فرهنگی از انجمن دوستدارن است وبس چون به جای راه اصلی به بیراه میروند و دنبال منافع خود هستند . و خود بهتر دانی
با آمدن …… اختلاف قومیتی زیاد شد میراث به باد رفت و غریبه را بر همشهری ترجیح میده چون از نظر مالی بهش می رسه این همه مشکلات و بی قانونی در پایگاه هست و هر روز شاهد و می بینه سکوت کرده چون فامیل های خودش سر کار برده جواب خدا را چی میده وجدان چیز خوبیه چرا خبر از ریس اداره نمی زنه شاید مدیر کارآمدی است یا هم زبان خودشه
با پولی که مدیر انجمن در ستاد نوروزی از غرفه ها میگیره چقدر در فرهنگ سازی و کمک به اعضای انجمن و برگزاری سمینار و جلسه در شهر و روستا هزینه کرده
شما باچه اطمینان واعتقادی داری تهمت به مدیر انجمن میزنی حال اینکه بنده بااعتمادکامل به شما میگم که غرفه های نوروز دراختیاراداره ودرامدآن نیزصرف مخارج اداره وعیدی کارکنان اداره گردیده است.
درود بردبیرباشخصیت وارجمندانجمن..بنده بانظره شماکاملاموافق هستم وبه شماخداقوت عرض میکنم.انجمن دوستداران میراث فرهنگی شوش همواره سعی دراعتلای نام شوش به دور ازهرغرض ورزی بوده وهست ویقیناباآمدن آقای چنانی که ۹سال مدیریت میراث روبرعهده داشته چیزی جزبازگشت به گذشته نیست.هرچنددراین مدت ۳سالی که آقای دیناروندرئیس میراث بوده هیچ حرکت مفیدی ازایشان ندیدیم ولی ای کاش اگرقراربه تعویض مدیرباشه مدیری لایق وکاردان رو به دورازهرتنش وبدون دخالت نماینده شوش انتخاب نمایند…زنده باد شوش
درودبرریس ارجمندانجمن دوستداران میراث شوش.بنده بانظرشماکاملا موافقم وضمن تاییدحرفهای شمابایدعرض کنم که اگربنابه رفتن آقای دیناروندباشدبایدیکی کاردانترومدبرترازایشان برمسندمیراث تکیه بزندنه بابازگشت به عقب وانتخاب آقای …….. که درطی ۹سال حضورساکن ومترسک وارایشان بازهم شوش رو مضحکه قراربدیم
خسته نباشید میگم به اعضای محترم انجمن دوستداران میراث شوش که همچون سدی محکم دربرابرخرابکاری های اداره نامیمون میراث شوش ایستاده
علی درویشی
دبیر انجمن دوستنداران میراث فرهنگی
شهرستان شوش یکی از شاخص های میراثی کشور است. وجود دو محوطه ثبت جهانی ،دو موزه باستان شناسی و… باعث شده است که این شهرستان به یکی از منحصر به فرد ترین شهرستانهای میراثی کشور تبدیل شود و به تبع آن ریاست میراث فرهنگی شهرستان شوش را میتوان یکی از چالش برانگیز ترین مدیریت های میراثی کشور برشمرد.
مدیریت اسبق این اداره که به نوبه خود یکی از پایدارترین مدیریت ها در تاریخ معاصر ایران بود با انتقادهای فراوانی از سوی دوستداران میراث مواجه بود اما پس از اینکه یکی از دوستداران میراث سکان این اداره را به دست گرفت وقایع قابل توجهی به وقوع پیوست که این فرضیه را در ذهن دوستداران میراث مطرح نمود که احتمالا اعمال سر زده از ریاست اداره شوش توسط صندلی ریاست صورت میگیرد و شخص رییس اداره در آن نقشی ندارد اما برای قضاوت این فرضیه مواردی چند از این موارد را خدمت شما عرض می کنم.
اول: اداره میراث فرهنگی شوش در طی دوره سپری شده هیچ گونه دست آورد علمی ،پژوهشی و فرهنگی آموزشی نداشته است. این کارنامه درخشان در دوره یک مدیر غیر مرتبط قابل قبول و دفاع است ،اما در دوره یک مدیر با مدرک مرتبط آن هم در سطح تحصیلات تکمیلی و با ادعای تعصب و غیرت زیاد اصلا جالب توجه به نظر نمیرسد.
دوم: بیشترین نمود اداره میراث یک شهرستان در بین مردم فعالیت نوروزی آن اداره است . این بار را فارغ از ریاست وقت بدون هیچ چشمداشتی از سال ۷۹ تا نوروز۹۵انجمن دوستداران میراث فرهنگی شوش به انجام رسانیده است.و جالب اینکه اداره در این سالها با برقراری غرفه در محوطه و بیرون ان منبع درامدی داشته است .
در دوره مدیریت یک دوستداران میراث انجمن انتظار داشت تعامل اداره و انجمن منجر به واگذاری غرفه ها به انجم و هزینه شدن عایدات ان برای نوروز گردد. در سال گذشته که این امر با مخالفت و مقاومت شدید ریاست اداره مواجح شد و امسال نیز علی الرغم دستور صریح ریاست سازمان میراث کشور و دستور کتبی مدیرکل استان ریس اداره از این واگذاری امتناع نموده و اعلام کرده برای اداره محوطه هیچ نیازی به انجمن ندارد.
اما سوال اصلی این است در حالی که درآمد زایی از طریق غرفه ها در هیچکدام از ردیفهای درآمدی سازمان نیامده است .این درآمد به خزانه واریز میشود یا مصرف دیگری دارد؟
ریاست فعلی اداره شوش در زمان مدیریت قبلی بیشترین انتقاد را از حضور شتر و اسب که توسط مدیر قبلی به محوطه آوره میشد داشت . اما چرا اینک اصرار دارد که شتر جز جداناشدنی محوطه های تاریخی شوش است؟
در آخر باید گفت آیا رییس اداره میراث شوش وظیفه بیشتر از برگذاری بازرچه موقت در نوروز به عهده داردیا خیر؟عملکرد مدیرفعلی که هیچ چیز دیگری را نشان نمی دهد
حافظان میراث یا حافظان صندلی؟
علی درویشی
دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی
آدمی را با گذشته پیوندی است بس ژرفتر از آینده. انسان ، در حالی که به سختی در تکاپوی ساختن آینده خویش است ، شوق حماسی نیز برای درک و دریافت ریشه های دیرینه هویت خود دارد. در حقیقت انسان گذشته را در خدمت آینده می داند . همانطور که گذشته سیاره زمین متعلق به همگان است حفظ و صیانت از تاریخ و میراث فرهنگی نیز وظیفه همگان می باشد.
اهمیت حفاظت و صیانت از میراث فرهنگی ملتها به قدری با اهمیت میباشد که حتا با انعقاد کنوانسیون هایی در بین کشورهای جهان بر لزوم مراقبت و حفاظت از مواریث تاریخی در زمانهای جنگ و فوق العاده نیز تاکید گردیده است و در کنوانسیون ۱۹۵۴ میلادی لاهه روش های اجرایی لازم برای ایجاد و حفظ روحیه احترام به میراث فرهنگی در نیروهای مسلح را توضیح داده و آنرا از جمله وظایف و متعهدات هر یک از کشورهای متعاهد می داند بر اساس بندهای دوگانه ماده ۷ هر یک از کشورهای متعاهد در زمان صلح مکلف به انجام اقدامات ذیل می باشند:
۱_ ترتیبات خاصی برای مراعات این قرارداد منظور دارند و در زمان صلح نزد افراد نیروهای نظامی خود روح احترام به فرهنگ و اموال فرهنگی همه ملل را بپرورانند . این امر معمولا از طریق آموزش و اهمیت میراث فرهنگی از نظر فرهنگ ملی و جهانی در سطح نیروهای مسلح انجام می گیرد.
۲_ در زمان صلح در نیروی نظامی خود، فرد یا افراد متخصصی را تربیت کنند که ماموریت آنها مراقبت در حمایت اموال فرهنگی و همکاری با مقامات کشوری مامور حفاظت از میراث فرهنگی خواهد بود.
مجموعه میراث فرهنگی به عنوان متولی حفاظت ، حراست ، آموزش و پژوهش ، حفظ و احیا و معرفی به مانند یک رهبر ارکستر باید درک درست و عمیقی از قطعه موسیقی که اجرا می کند داشته باشد و یا یک کارگردان تئاتر که باید تمام روابط درونی اثر نمایشی خود را شناخته و حس نماید ، باید شناخت عمیق و درونی از اثر تاریخی مورد حفاظت خود بدست آورده و کار خود را نه تنها به عنوان یک اقدام علمی که به عنوان یک عمل اخلاقه تلقی نماید. شوربختانه مسولین میراث استان خوزستان و شهرستان شوش از این قاعده مستثنی میباشند.
در عصر ما جهانی شدن شکل تازه‌ای به روابط اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی داده و سازمان‌ها را دستخوش تحولات عمیقی کرده است. مدیریت در عصر جهانی شدن باید پاسخگوی نیازهای جدیدی باشد که قبلا به این صورت مطرح نبوده است. مدیریت سازمان‌ها باید از این پدیده نوظهور فرصت‌های تازه‌ای خلق کند وقبل ازآنکه آن را تهدید به‌شمارآورد به ثمربخشی‌های آن بیاندیشد و از آن بهره گیرد.
آیا مدیریت میراث فرهنگی و مدیریت شهری شوش ، جهانی می اندیشند و عمل می کنند؟ میراث فرهنگی از مهمترین و حساس ترین سازمان های جهانی می باشد چرا که بغیر از حفاظت و … باید دربرنامه ریزیهای فرهنگی و آموزشی توانایی بالقوه ای داشته باشد.
شوربختانه میراث فرهنگی شوش از این قاعده مستثنی می باشد چرا که پس از تغییر در مدیریت هیچ گونه اقدام مثبتی از این اداره عریض و طویل دیده نشده است جز حفظ پست و مقام ، همان پست و مقامی که مولا علی (ع) از لنگه کفش خود بی ارزش تر می دانست.
فرصتها در شوش به سادگی از دست می روند و دریغ از هوشیاری مسولین . عملکردهای ضعیف مدیریتی میراث فرهنگی آسیب های جیران ناپذیری بر فرهنگ و تمدن شوش وارد کرده که (شعر بهار با اندکی تغییر) کار شوش با خداست را در اذهان تداعی می کند.
خلاصه ی اقدامات تمامی کارشناسان اداره میراث فرهنگی در استعلام می باشد ، آیا وقت آن نرسیده است که از این کارشناسان در امر آموزش استفاده شود؟
عملکرد یک مسول زمانی مشخص می شود که مردم از عملکردها و برنامه های آن مسول به نیکی یاد کنند . آیا مردم از عملکر ضعیف اداره راضی هستند ؟
آیا میراث فرهنگی در این چند سال توانسته است برنامه ای ارائه دهد؟
آیا در شورای تامین از اهداف و برنامه های میراث سخنی به میان آمده است؟
چه برنامه هایی برای صنعت گردشگری و صنایع دستی ارائه شده است ؟
آیا از مطالبات میراث فرهنگی دفاع شده است ؟
چند جلسه با مسولین شهری و استانی با موضوع و محوریت میراث فرهنگی برگزار شده است ؟
آیا …؟ و هزاران پرسش دیگر که مسولین میراث فرهنگی می بایست جواب دهند .
از تاریخ و قدمت شوش سخن گفتن کار ساده ای نیست. وجب به وجب این شهر مملو از تاریخ است که در سکوت و خاموشی بسر میبرد و هراز گاهی کاوشگران غیرمجاز یا کشاورزان و ساخت وسازهای شهری و…لایه های تمدنی را به هر بهانه ای میشکافند و تخریب می‌نمایند .
صدای مظلومیت تاریخ و تمدن شهرستان شوش به گوش جهانیان میرسد و همه را نالان میکند بجز مسولین خوش نشین میراث را که توانایی پرداخت حداقل هزینه بنزین یگان حفاظت را نیز ندارند.
در دول غربیه هرگاه محوطه تاریخی کشف میشود جشن و پایکوبی به راه می اندازند . به دو علت:
اول اینکه صفحاتی از تاریخ و هویت آنها کشف شده است که به آن افتخار می‌نمایند.
دوم : بلافاصله بفکر اشتغال و درآمدزایی می افتند. اما در ایران بخصوص خوزستان وقتی اثر یا محوطه ای کشف میشود دوستداران فرهنگ و تمدن ماتم میگیرند چراکه خوب میدانند مسولین ذیربط و شهری توانایی حفظ و نگهداری آثار را ندارند و یا اینکه هیچ گونه برنامه ای برای آن ندارند و تنها هنر مسئولین امر تکیه بر کرسیهای سو مدیریتی خود میباشند که متاسفانه این موضوع کمک شایانی به تخریب محوطه های تاریخی شوش نموده است.
خبر تخریب محوطه های تاریخی شوش همیشگی و به وفور میباشد در این رابطه انجمن دوستداران میراث فرهنگی شوش پس از بررسی و موشکافی متوجه چند دلیل شده که نشان از سومدیریت مدیران استانی و شهرستانی میباشد که به شرح ذیل میباشند:
۱_کمبود شدید نیروی یگان حفاظت با وجود دو محوطه ثبت جهانی ، بیش از ۲۰۰ تپه تاریخی و بیش ۸ هزار هکتار عرصه تاریخی ..برای حفاظت از محوطه ای گسترده حداقل ۳۰ نفر نیرو با امکانات و تجهیزات ؛ نه ۲ نیرو به حقیقت باید نشان را از سینه مدیران استانی گرفت و به سینه یگان حفاظت شوش زد ، نیروهائی که با نیرویی اندک بارها موفق به دستگیری حفاران غیرمجاز شده اند، بازدیدهای متوالی تا مرز عراق ، اهواز ، ایلام ،….
۲_ نبود هزینه سوخت برای ماشین و موتور جهت گشت به مناطق
۳_ کوتاهی در امر آموزش و جلب مشارکت های مردمی و اجتماعی
۴_ عدم تعامل و همکاری با سازمان های همسو
۵_ عدم ایجاد انگیزه در پرسنل میراث به دلیل اتخاذ سیاستهای اشتباه سازمان از جمله تغییر قرارداد یگان حفاظت که نه تنها در
سال ۹۶ افزایش حقوقی که دولت مصوب نموده است نگردیده بلکه میزان دریافت حقوق پرسنل قراردادی سازمان از سال ۹۵ به مقدار قابل توجهی کمتر گردیده است.
۶_ …
حدود ۱۵۰ سال پیش حاج سیاح محلاتی از خرابه های شوش دیدن میکند و شوش را اینچنین توصیف میکند: ” شوش از آثار قدیمه ی تمدن و شرف ایران است” شهری که تمدن و شرف ایران خوانده میشود نمی باید اینچنین مدیریتی برای میراث فرهنگی آن اتخاذ شود. ناتوانی و بی برنامه بودن میراث فرهنگی و مسولین شوش موجب شده است که این فرصت استثنایی به معضل تبدیل و عده ای از این این آب گل آلود اقدام به تحریف تاریخ چند هزار ساله ی شوش نمایند .
با توجه به اینکه میراث فرهنگی اداره ای می باشد که تاریخ و باستان شناسی را با پوست و استخوان خود درک کرده و به ارزش معنوی این آثار ملی و جهانی واقف هستند می باید از کوچکترین فرصت در شناساندن تاریخ پر افتخار ایران کوشش کنند تا مخالفین میراث را جذب نمایند .
در جواب کسانی که میگویند دبیر انجمن ضد قوم….. است و از رییس میراث شوش حرف نمیزند
با سلام
متاسفانه با خواندن کامنت ها حرفهایی دیده میشه که نشان از چند دستگی بین ارگان ها ی شهر شوش و مردم دیده میشه . و این جدایی سال های زیادی هست که در بین شوشی ها دیده میشه . بنده بعنوان شخصی که اهل شوش نیستم و از بیرون به قضایا نگاه میکنم کاملا برام مشهوده این مشکلات…. در طی چند سالی که من در انجمن فعالیت داشتم بار ها و بارها دیدم کسانی را که منافع خودشون اولویت داشت بر منافع شهر و میراث و انجمن و این پلکانی بوده برای صعود بیشتر خودشون .. بنده با قاطعیت میگم جناب درویشی شاید تنها کسی بود که تو این چند سال برای انجمن دوست داران میراث شوش با دلسوزی زحمت کشید برنامه ریزی کرده و بار ها مانع انجام کارهای برنامه ریزی شده اش شدن توسط کسانی که چشم دیدن پیشرفت و کارهای فرهنگی رو به رشد برای شوش را ندارند. کاش به جای حرف های بی اساس و تهمت ها قدری به فکر شهر شوش باشید و کسی که سکوت را میشکند و واقعیت ها رو به زبان میاره رو مورد تهمت قرار ندیم. با تشکر و امید به پیشرفت هر چه بیشتر شوش .. و سپاس از جناب درویشی و سایر دوستانی که برای میراث شوش ارزش قائل هستند .
بنظر من در این چندسال میراث فرهنگی در اکثر زمینه ها پیشرفتی نداشته و اگر بخواهیم واقع بینانه به این موضوع بنگریم میراث شوش یک شخصی را می‌طلبد که بتواند از آن به نفع مردم دفاع کند مدیر کنونی شاید دارای تحصیلات در این زمینه باشد و لیکن در زمینه مدیریت در این چندسال بسیار ضعیف عمل کردن البته از تخصص ایشان میتوان در قسمت های مهمی از این سازمان یا اداره استفاده کرد .
با توجه به این اینکه سازمان میراث فرهنگی (اهواز ) توجه زیادی به پیشرفت این شهر (شوش) ندارد و نداشته نماینده شهر مجبور هستند از اشخاصی استفاده کنند تا برای گرفتن حق مسلم این اداره و خواسته های مردم عزیز و شهید پرور شوش دارای اقتدار لازم باشند . لذا بنظر این بنده گزینه قبلی آقای دکتر چنانی گزینه مناسبی باشد هر چند در زمینه تاریخ و باستان تخصصی ندارد ولی باید این را هم در نظر گرفت که ایشان ده سال مدیر این اداره بودند و تجربه کافی را در این زمینه کسب نموده و می‌تواند با برنامه ریزی درست قدمی در جهت پیشرفت گردشگری این شهر برداشته .
امید در سایه الطاف الهی همه مسولین شهر که جز خدمت به این مردم شریف به چیز دیگری فکر نمی‌کنند موفق منصور باشند .
فرزند شوش R.H
زنده باد جناب درویشی عزیز که همیشه حق گفتند و حق گرا هستند. حتی درمواقعی که به ضررشان بوده
برخی بی خودی تهمت ناروا به مهندس درویشی می زنند در صورتی که ما مردم شوش از نزدیک با پاکی و صداقت ایشان آشنها بوده و هستیم.
ای کاش اینهایی که خودشون اینجا دلسوز شوش معرفی نمودند و به آقای درویشی تاختند یک ذره وجدان داشتند و نیم مثقال دلسوز شوش بودند
زنده باد آقای درویشی که همیشه با درویی و فساد در شوش و بدنه میراث فرهنگی شوش مبارزه کرده اند.
اون دسته از شهروندان که به ایشان تهمت می زنند باید همونهایی باشند که که وجود درویشی براشون درد سر سازه و چهره فاسدشون رو برملا می کنه. و الا آقای درویشی بین مردم به پاکی و صداقت مشهورند
آقای درویشی امیدوارم همیشه زبان گویای میراث باشید و از بدنه مریض میراث حفظت کنید. میراث شوش مظلوم واقع شده. امیدوارم امثال درویشی ها بیشتر شوند تا میراث مریض شوش رو شفا بدند
جناب درویشی دست شما درد نکنه. بازخوبه یه نفر مثل شما هست با مسولان بی مسولیت شوش در بیفته…
من تعجب می کنم از اونایی که بی خودی به آقای درویشی گیردادند و تهمت بشون می زنند.
آخه کسی نیست به شما بگه شما که شهرتون درحال نابودیه. حالا که یکی پیداشده و داره از نابودی بیشتر جلوگیری می کنه شما بجای اینکه باهاش باشید برعلیهش شدید؟
شوش از برخی شهروندان بی انصافش بیشتر ضربه خورده تا مسولینش