به گزارش تابا به نقل از ساینس دیلی، التهاب بخش مهمی از روند بهبودی بدن است. اما هنگامی که ادامه یابد، می‌تواند به طیف گسترده‌ای از بیماری‌های پیچیده از جمله دیابت نوع ۲، بیماری قلبی و بیماری‌های خودایمنی منجر شود.
در این مطالعه، داده‌های ژنتیکی ۲۹۴,۹۷۰ شرکت‌کننده با استفاده از تصادفی‌سازی مندلیفی برای نشان دادن ارتباط بین سطوح ویتامین D و پروتئین واکنش‌گر C، که یک شاخص التهاب است، مورد بررسی قرار گرفت.
دکتر «آنگ ژو»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه استرالیای جنوبی، می‌گوید: «یافته ها نشان می‌دهد که افزایش ویتامین D در افراد مبتلا به کمبود ممکن است التهاب مزمن را کاهش دهد.»
دکتر ژو می‌گوید: «التهاب روشی است که بدن شما برای محافظت از بافت‌های شما در صورت آسیب دیدگی یا عفونت، بروز می‌دهد.»
وی می‌افزاید: «سطوح بالای پروتئین واکنشی C توسط کبد در پاسخ به التهاب تولید می‌شود، بنابراین زمانی که بدن شما التهاب مزمن را تجربه می‌کند، سطوح بالاتری از پروتئین واکنشی C را نیز نشان می‌دهد.»
این مطالعه پروتئین‌های واکنش‌گر ویتامین D و C را مورد بررسی قرار داد و یک رابطه یک‌طرفه بین سطوح پایین ویتامین D و سطوح بالای پروتئین واکنش‌گر C، که در هنگام التهاب متجلی می‌شود، یافت.
به گفته ژو، «تقویت ویتامین D در افراد مبتلا به کمبود ممکن است التهاب مزمن را کاهش دهد و به آنها کمک کند تا از تعدادی از بیماری‌های مرتبط جلوگیری نمایند.»
این مطالعه این احتمال را نیز افزایش می‌دهد که داشتن غلظت کافی ویتامین D ممکن است عوارض ناشی از چاقی را کاهش دهد و خطر یا شدت بیماری‌های مزمن ناشی از التهاب را مانند بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت و بیماری‌های خودایمنی کاهش دهد.
