این حقیر به عنوان عضو کوچکی از این مجموعه، نسبت به حواشی اخیر در ورزشگاه های فوتبال در کشور و به خصوص اتقافات تلخی که روز جمعه در جریان بازی فوتبال استقلال خوزستان و پرسپولیس در ورزشگاه غدیر اهواز رخ داد بسیار متاثر شدم به همین خاطر مطالبی در این خصوص خدمت شما بزرگواران عرض می کنم.
استان خوزستان به عنوان یکی از مناطقی که از دیرباز به عنوان قطب اصلی در شکوفایی استعداد های ناب فوتبال کشور به حساب آمده و هم اکنون هم نقش مهمی در اعتلای فوتبال ملی و همچنین فوتبال باشگاهی ایفا می کند و این اتفاق مهم و مبارک تا به امروز ادامه داشته به گونه ای که در سال جاری با شایستگی و با داشتن ۴ نماینده در لیگ برتر باعث بهبود این رشته پر طرفدار در این مرز و بوم شده است.
اما اتفاقات اخیری که این هفته در ورزشگاه غدیر اتفاق افتاد(حقیقتا برای اولین بار نبود و شاید آخرین بار هم نباشد) باعث ناراحتی و رنجش خاطر همه اهالی ورزش شد، امروزه ورزش عامل بسیار مهم برای تبادل فرهنگ ها و همچنین عاملی مهم جهت صمیمیت، شادی، اتحاد و نزدیک شدن قلبها در سراسر کره خاکی شده است و فوتبال به عنوان پرطرفدارترین رشته ورزشی نقش مهمی در این زمینه ایفا می کند.
اما اتفاقات اخیر در ورزشگاه غدیر با فلسفه و روح ورزش منافات داشته و و عده ای تماشاگرنما (که حسابشان با هوادارن واقعی و با فرهنگ فوتبال در استان خوزستان جداست) با رفتار خشونت آمیز و به دور از شان انسانی باعث بروز حوادثی تلخ گردید.
امروزه خشونت به عنوان موضوعی بسیار نکوهیده و ناپسند در یک جامعه تلقی میشود حال اگر این خشونت در حیطه ورزش پدیدار شود که امری بسیار فاجعه انگیز است.
سر دادن شعارهای نژاد پرستانه، توهین، الفاظ رکیک و سنگ پرانی در ورزشگاه ها به هیچ عنوان قابل توجیه و دفاع نبوده، کمااینکه عده محدودی از اهالی فوتبال استان در کمال بی انصافی این رفتار سخیف و ناپسند تماشگر نماها را تایید که نکردند هیچ، حتی با ادبیاتشان از این رفتار دفاع کرده و همه چیز را طبیعی جلوه داده که این خود امری بسیار تاسف بار است.
رفتار خشونت آمیز تماشگران و سر دادن شعارهای نژادپرستانه در هیچ جای دنیا از جمله ایران قابل توجیه نبوده چرا که که البته متاسفانه در سالهای اخیر این موضوع در ورزشگاههای اهواز و تبریز بارها مشاهده شده است.
در پایان حقیر به عنوان عضو کوچکی از ورزش از همه مردم عزیز و بخصوص ورزش دوستان و هوادارن فوتبال دعوت میکنم با نه گفتن به خشونت و نژاد پرستی در ورزش باعث همدلی و اتحاد همه اقوام ایرانی (فارس، لر، ترک، کرد، عرب، بلوچ و…) باشیم.
حامد رضایی نسب
دکترای فیزیولوژی ورزشی و مدرس دانشگاه
